SLIDER

viernes, 31 de octubre de 2014

Achan un anaco de Australia baixo a illa Vanuatu


Os xeólogos crían que Vanuatu, no Pacífico Sur, non tivo contactos continentais, pero o achado de fragmentos de Australia no subsolo desta illa de orixe volcánica obriga agora a reformularse a formación desa parte do mundo.

Unha investigación da Universidade James Cook descubriu cristais de circón nas rochas volcánicas que forman o subsolo de Vanuatucunha idade de ata 3.000 millóns de anos, un material propio de Australia que, segundo o doutor Carl Spandler, «non» debería encontrarse aí».

«A antigüidade dos cristais de circón de Vanuatu é case a mesma das rochas que formaron o norte de Australia (...) Este (descubrimento) pide que nos replantemos como calculamos as escalas e procesos que crearon a codia terrestre», sinalou nun comunicado o científico, coautor do estudo.

Os fragmentos encontrados deberon separarse de Australia arredor de hai 100 millóns de anos, antes do Cenozoico, a era na que os continentes ocuparon as súas posicións actuais, cando Australia e Nova Guinea se desprenderon de Gondwana e a Antártida se posicionou sobre o Polo Sur.

A Isostasia en Escandinavia

A isostasia é a condición de equilibrio que presenta a superficie terrestre debido á diferenza de densidade das súas partes. Resólvese en movementos verticais (epirogénicos) e está fundamentada no principio de Arquímedes. Foi enunciada como principio a finais do século XIX.

O equilibrio isostático pode romper por un movemento tectónico ou o desxeo dunha capa de xeo. A isostasia é fundamental para o relevo da Terra. Os continentes son menos densos que o manto, e tamén que a codia oceánica. Cando a codia continental se prega acumula gran cantidade de materiais nunha rexión concreta. Rematado o ascenso, comeza a erosión. Os materiais deposítanse, co tempo, fóra da cadea montañosa, co que esta perde peso e volume. As raíces ascenden para compensar esta perda deixando en superficie os materiais que estiveron sometidos a un maior proceso metamórfico.

Un exemplo real e actual é a subida da masa continental escandinava por mor do desxeo dos glaciares nesa zona do Planeta.


APARATO DIXESTIVO. DIGESTIÓN DOS NUTRINTES E ABSORCIÓN

Cal é a orixe da festa do Samaín?



Halloween
é unha festa de orixe pagá que se celebra a noite do 31 de outubro, véspera do Día de Todos los Santos, e que ten as súas raíces no antigo festival celta coñecido como Samhain (pronunciado "sow-in "), que significa "fin do verán" e se celebraba ao finalizar da tempada de colleitas en Irlanda para dar comezo ao "ano novo celta", coincidindo co solsticio de outono.

Durante esa noite cría que os espíritos dos defuntos camiñaban entre os vivos, e realizábanse festas e ritos sagrados que incluían a comunicación cos mortos. Ademais, era habitual colocar unha vela acendida nas ventás para que os mortos "encontrasen o seu camiño".

Caída libre. Ejercicios resueltos



A Terra e a cara oculta da Lúa



A misión lunar experimental chinesa Chang'e 5 T 1 enviou unhas imaxes únicas que agrupan a cara oculta da Lúa, cunha vista en segundo plano da Terra.

As imaxes foron tomadas coa cámara de vixilancia de paneis solares da nave espacial.

Esta misión lanzouse o 23 de outubro para realizar un voo de ida e volta de oito días arredor da Lúa e espérase o seu regreso á Terra o 1 de novembro, informa Xinhua.

jueves, 30 de octubre de 2014

Científicos italianos logran que o cobre «roce» o cero absoluto



O laboratorio Gran Sasso del Instituto Italiano de Física Nuclear anunciou todo un récord mundial. Os científicos lograron levar un metro cúbico de cobre que pesa 400 quilos a unha temperatura próxima ao cero absoluto (-273,15 graos celsius).

O material alcanzou unha temperatura de 6 milikelvins (-273,144), moi preto do cero absoluto (0 na escala de Kelvin). O Instituto afirma que se trata dun récord mundial para un corpo dese volume e peso. A masa de cobre refrixerada foi o metro cúbico máis frío do Universo durante os máis de 15 días que durou o experimento, segundo din dende o laboratorio.

O experimento realizouse no marco do proxecto Cuore (Observatorio crioxénico subterráneo de eventos raros), segundo indicou o Instituto nun comunicado. O metro cúbico de cobre encerrouse nun crióstato que, segundo Angelo Nucciotti, profesor de física nuclear na Universidade de Milán, e encargado deste, é único no mundo polas súas dimensións, temperaturas extremas e poder de refrixeración, ademais de polos seus materiais seleccionados e técncas de construción que garanten niveis moi baixos de radiactividade.

Cuore é unha colaboración internacional que participaron uns 130 científicos principalmente de Italia, EUA, China, España, e Francia. É un experimento que se está a construír no laboratorio subterráneo INFN Gran Sasso para estudar as propiedades dos neutrinos e outras partículas.

Formulación de Óxidos. Ejercicios

Empezamos el bloque de la Formulación Inorgánica, con los compuestos Binarios, es decir, aquellos que están formados por la combinación de dos elementos; concretamente empezamos con los óxidos.

Os dejo dos vídeos donde se explican y resuelven la formulación de distintos Óxidos.




Un foguete con dúas toneladas de carga para a ISS explota no lanzamento


Un foguete privado non tripulado que levaba a bordo un cargueiro con máis de dúas toneladas de subministracións para a Estación Espacial Internacional (ISS, polas súas siglas en inglés), explotou este martes durante o seu lanzamento, dende as instalacións da NASA na illa Wallops, na costa este de Virxinia (EUA), provocando unha enorme bóla de lume, pero sen causar vítimas.

miércoles, 29 de octubre de 2014

O proceso de dixestión

Este vídeo foi tomado do documental viaxe ao interior do corpo humano co propósito de abordar o sistema dixestivo e a dixestión en humanos.


Unha nova especie humana en China?


Son apenas uns poucos restos, un maxilar infantil e varios dentes encontrados no depósito de Xujiayao, no norte de China, pero para un grupo de investigadores chineses e españois poden ser a clave da existencia dunha especie humana descoñecida ata agora que habitou Asia hai entre 60.000 e 120.000 anos.

O equipo, que publicou as súas conclusións na revista American Journal of Physical Anthropology, di que a análise detallada da morfoloxía dental destes fósiles pon de manifesto que os seus donos compartían trazos tanto cos neandertales coma cos representantes máis primitivos do Homo erectus asiático, e estaría fóra da variabilidade da nosa propia especie, o Homo sapiens.

María Martinón-Torres e José María Bermúdez de Castro, do Grupo de Antropoloxía Dental do Centro Nacional de Investigación sobre a Evolución Humana (CENIEH), apuntan a posibilidade de que se trate dun homínido aínda non descrito e que tería coexistido no tempo con humanos modernos e neandertales durante o Plistoceno Superior

A ave que inxire veleno por amor


Os machos da avetarda inxiren veleno por amor. E non é unha esaxeración romántica. Un equipo de investigadores do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) descubriu que estes galáns emplumados consumen dúas especies de coleópteros (Berberomeloe majalis e Physomeloe corallifer) que son evitados pola maioría de depredadores polo seu contido en cantaridina, un composto moi tóxico que mesmo en pequenas doses pode matar a maioría dos animais, incluído o home. Non obstante, a estas aves achégalles un dobre beneficio: por un lado, sérvelles para eliminar os seus parasitos internos pero ademais, e isto é o curioso, axúdalles a aparecer máis sans e fortes ante as femias, o que lles permite lograr un maior éxito reprodutivo. É dicir, estes machos automedícanse para resultar máis atractivos.

A cantaridina posúe unha potente eficacia antibacteriana e antihelmíntica, polo que as avetardas, inmunes ao veleno, poden utilizala como medicamento contra as infeccións gastrointestinais provocadas por bacterias, tenias e nematodos, que son frecuentes nestas aves e pode transmitirse por vía sexual.

Mantos de Corremento. Como se forman? Xeoloxía 4º ESO

martes, 28 de octubre de 2014

Modelado Kárstico




Relevos Cársticos Españois

TORCAL de ANTEQUERA



MOSTEIRO DE PEDRA (Zaragoza)


Foto do día. O descanso das leoas, premio Wildlife Photographer of the Year 2014


O fotógrafo americano Michael ‘Nick’ Nichols foi nomeado Fotógrafo de Natureza do ano 2014 por un xurado internacional. A súa fotografía, tomada en branco e negro, presenta a unha manda de leoas descansando, realizouse no parque nacional do Serengeti en Tanzania. ‘Nick’ Nichols seguiu a manda durante case seis meses ata que conseguiu que se afixesen á súa presenza e tomou a foto con luces infravermellas. Foto: NATURAL HISTORY MUSEUM

domingo, 26 de octubre de 2014

Naica - A Gruta dos Cristais Xigantes

Naica é mundialmente famosa pola chamada Cova dos cristais, descuberta en 2000, na que se encontran enormes cristais de selenita de ata 10 metros de lonxitude e un metro de ancho, que a converteron nun atractivo turístico. Foi descuberta accidentalmente cando se exploraban as minas en busca de minerais como chumbo principalmente.


O Modelado Costeiro

Déixovos un vídeo onde se repasan as formas de relevo máis caracteristicas das zonas costeiras.


sábado, 25 de octubre de 2014

"Planeta Tierra - BBC"

Planeta Terra é unha serie documental sobre a natureza da BBC galardoada cun Emmy, narrada por David Attenborough e producida por Alastair Fothergill. Foi emitida por primeira vez no Reino Unido do 5 de marzo de 2006. A versión americana é narrada por Sigourney Weaver.

A serie foi coproducida con Discovery Channel, Japan Broadcasting Corporation (NHK) e Canadian Broadcasting Corporation (CBC), e foi descrita polos seus creadores como "a mirada definitiva na diversidade do noso planeta". Tamén foi a primeira do seu tipo que se filmou case na súa totalidade en formato alta definición. A serie foi nomeada para o Premio Pioneer del Público ao Mellor Programa nos premios BAFTA TV 2007. As súas características están moi ben resumidas no seguinte vídeo.



Oroxenia herciniana. A formación da Península Ibérica

Dende principios da Era Primaria existía o continente que os xeólogos denominaron Gondwana, de contornos distintos ao do continente africano actual, pero do que en realidade deriva este continente. Polo norte estendíase ao mesmo tempo o continente que podemos chamar Paleoeuropa do que despois derivaría a actual Europa. E entre ambos os dous continentes un mar moito máis ancho e profundo que o actual Mediterráneo, o antigo Tetisdos xeólogos.

A finais da Era Primaria producíronse movementos tectónicos e oroxénicos chamados en conxunto oroxenia hercínica (ou pregamento herciniano), de grande intensidade. Tras eles, os territorios occidentais da Península adquiriron unha fisionomía semellante á actual. Polo norte, este e sur estendíase o mar deTetis. O relevo así formado tomou a dirección armoricana (nome da antiga Bretaña francesa) de NON-SUESTE.

O pregamento herciniano afectou a grandes masas de sedimentos que se transformaron en lousas, cuarcitas e formacións graníticas. Toda esta actividade magmática deu lugar tamén a filóns de minerais como chumbo, mercurio, pirita, etc., que son a base principal da riqueza mineira da península. Este movemento afectou a toda Europa e deu lugar, entre outros, ao Macizo Central e a Selva Negra.



viernes, 24 de octubre de 2014

Tema 3 Bioloxía 3º ESO


Ao longo do Tema 3 estudaremos o Aparato Dixestivo e Respiratorio ambos involucrados no proceso da dixestión dos alimentos.

Como presentación do Tema déixovos estas curiosidades sobre o Ap. Dixestivo:

  • A comida pasa de 3 a 5 horas no estómago e de 6 a 20 no intestino groso.
  • Cando tragamos, unha tapadeira chamada epiglote cobre a traquea para impedir que a comida poida entrar ao aparato respiratorio.
  • No estómago caben entre medio litro e 2 litros de alimento.
  • Producimos diariamente entre litro e litro e medio de saliva. A función da saliva é envolver ao alimento e facelo máis suave para que cando pase ao estómago, non esgace as súas paredes.
  • Se estirásemos o intestino delgado, este chegaría dunha punta a outra da clase, xa que ten por termo medio, uns 6,5 metros. O intestino groso só ten 1,5 metros.
  • Podemos resistir 7 días sen comida, pero só 48 horas sen auga.
  • Os dentes están recubertos de esmalte, que é a substancia máis dura que os animais fabrican.
  • Temos 32 dentes, dos cales 8 son incisivos (para cortar), 4 caninos ou cairos (para esgazar). 8 premolares e 12 molares (para mastigar).
  • Case a metade da auga que bebemos a expulsamos a través da respiración.

Val de Ordesa (Pireneos). Exemplo de Val Glacial

O sangue de miñoca salva vidas


As miñocas salvan vidas. O sangue destes vermes, empregados como cebo para a pesca, ten novas aplicacións para curar feridas ou para conservar órganos para trasplantes. Así o fai a empresa francesa Hemarina S.A., que presentou en Galicia a súa experiencia comercializando hemoglobina extraída dos poliquetos mariños que, para os pescadores, teñen un nome máis sinxelo: bicho. E que normalmente se emprega para pescar.

O científico francés Frank Zal, unha autoridade de renome mundial no campo da hemoglobina de invertebrados, presentou a súa experiencia no Foro Acui (Foro de Recursos Mariños e Acuicultura das Rías Galegas), celebrado no Grove.

A empresa de Frank Zal extrae moléculas de hemoglobina do sangue da Arenícola mariña. Esta molécula permite liberar o osíxeno que levan asociados órganos e tecidos. O produto resultante utilízase para conservar órganos que van ser trasplantados.

Actualmente, o sangue das miñocas de mar xa se comercializa para conservar órganos como ril, fígado, corazón ou páncreas. E contan con clientes en medio mundo. Segundo o científico francés, o extracto do sangue do verme deixa ao órgano mellor protexido e en mellores condicións para o trasplante.

Ademais, explóranse novas funcións deste soro, que nos experimentos de Zal se mostrou útil para deter hemorraxias ou acelerar o cicatrizado de feridas. Neste transvasamento de investigación á empresa, Hemarina S.A. tamén desenvolveu vendaxes con estas moléculas para utilizar en casos como o das úlceras asociadas á diabete, cuxa gravidade pode levar a amputacións.

jueves, 23 de octubre de 2014

Foto do día


O sol disfrázase de Samaín

A NASA publicou esta curiosa foto do Sol, na que as súas rexións enerxeticamente máis activas lle dan á estrela a misteriosa aparencia dunha cabaza de Samaín. Non se trata de nada máis alá dunha simple e divertida curiosidade potenciada por técnicos da NASA a través da combinación de dous tipos de lonxitudes de onda -de 171 e 193 Angstroms- que tenden ao dourado ao ao amarelo, para darlle unha aparencia aínda máis acorde a Halloween. A fotografía obtívose grazas a unha serie de imaxes tomadas o pasado 8 de outubro polo Observatorio de Dinámica Solar (SDO) da axencia espacial estadounidense.

Pica na imaxe para vela máis grande.

A Universidade de Vigo crea un satélite por impresora 3D


A súa fabricación integramente mediante impresión 3D en metal e polímero; a súa compatibilidade parcial co estándar cubesat, coa intención de que poda ser inxectado en órbita utilizando o mesmo dispositivo que se emprega no caso dos cubesats, e un deseño que implica a extrema miniaturización de compoñentes mecánicos e electrónicos, fan do FemtoXat un satélite único no mundo.

Segundo informa o DUVI, no ano 2011 comezaba a tomar corpo o que será o terceiro satélite que a Universidade de Vigo enviará ao espazo, algo que está previsto que ocorra nunha órbita LEO de aproximadamente 600 quilómetros de altura, na segunda metade de 2015. “Nin en España, nin no mundo existe outro satélite como FemtoXat”, explica José Antonio Vilán, investigador principal do proxecto, coordinado por Fernando Aguado, responsable do agrupamento Aeroespacial da Universidade, que asegura que “hai algúns similares, pero non comparten o concepto de FemtoXat, que pretendemos que sexa lanzado utilizando a tecnoloxía que se emprega para os cubesats sen necesidade de cambiar absolutamente nada”.

A importancia deste proxecto reside no alcance do mesmo, xa que se está a deseñar o 100% do satélite, o que significa que todo o que se desenvolva quedará como tecnoloxía propia das persoas que o fagan, podendo ser utilizada en futuras plataformas, aproveitada con propósitos educativos ou incluso licenciada ou comercializada”, explica o investigador principal do proxecto.

Os Volcáns mais destrutivos da terra. Documental

A cova das Andoriñas. BBC

135 familias, a dieta de caldo galego para un experimento



O proxecto ‘Galicia Alimentación Atlántica‘ (Galiat) está está a piques de rematar a súa primeira fase, a experimental. Un total de 135 familias galegas sometéronse desde o mes de abril a unha dieta atlántica con produtos do país. Ó mesmo tempo, outro grupo control alimentouse combinando calquera alimento. Os investigadores esperan determinar as vantaxes para a saúde da dieta propia de Galicia, con produtos como os grelos, que teñen demostrado a súa potencialidade anticanceríxena. Ou o caldo galego, as berzas, o mexillón, o peixe, o viño albariño ou o aceite de oliva da comunidade.

135 familias forman parte do grupo de intervención e outras 135, do de control. A adscripción a un ou outro realizouse mediante un sistema informático aleatorio. Ás familias do grupo de intervención recibiron alimentos como mexillóns das rías, grelos e verzas, queixo cremoso desnatado, aceite de oliva producido en Galicia e viños albariño e mencía a fin de comprobar a eficacia biosaludable da dieta tradicional.

Os beneficios da dieta atlántica teñen sido investigados con intensidade nos últimos anos. A profesora de Pediatría da USCRosaura Leis Trabazo afirma que é “saudable e bioactiva con importantes repercusións para a saúde e para o benestar da poboación, desde a infancia á ancianidade”. A tamén coordinadora da Unidade de Gastroenteroloxía, Hepatoloxía e Nutrición Pediátrica do CHUS, salienta que un “envellecemento saudable require duns hábitos de alimentación,actividade física e inactividade adecuados desde idades moi temperás, incluso desde o período previo á concepción, polo que a atención da muller en idade fértil e durante o embarazo é prioritaria, así como a do neno desde o nacemento”.

miércoles, 22 de octubre de 2014

Ming o ser vivo mais lonxevo

O animal máis vello do mundo é unha ameixa e viviu 507 anos, cando os científicos a mataron ao estudala...


martes, 21 de octubre de 2014

GLACIARISMO EN SIERRA NEVADA. Elementos de relevo

Morenas laterais, frontais e terminais. Vales glaciares modelados pola canle do rio de San Juan. Bloques erráticos abandonados de varias toneladas, acanaladuras e estrías orixinadas polo rozamento dos glaciares ao longo do seu desprazamento. a través deste val. Todo un modelado glaciar remodelado por ríoos, transformándoo en val fluvial como proceso final da súa evolución.


Unha mancha solar once veces a Terra lanza un «bombazo» descomunal


Un xigantesco e impresionante grupo de manchas solares once veces máis grande que a Terra, do tamaño do planeta Júpiter (uns 140.000 km de diámetro), espertou o pasado domingo enviando ao espazo unha descomunal labarada. A erupción está clasificada como X 1.1., unha das máis poderosas, e os expertos en clima espacial cren que pode volver repetirse, esta vez dirixida cara ao noso planeta.

Nos últimos días, o Sol, que é o obxecto máis cambiante do noso Sistema Solar, presentou grupos importantes de manchas, que mesmo se poden ver a simple vista con filtros especiais solares (Nunca mire ao Sol directamente sen a protección axeitada).

As manchas solares son rexións máis frías da superficie solar, "tapóns" que impiden que flúa cara á superficie o plasma solar, ademais de ser poderosos campos magnéticos. As erupcións solares clasifícanse como A, B, C, M ou X, iso dependerá da intensidade dos raios X. Unha erupción "B" é 10 veces máis potente que unha "A", mentres que unha "C" é 10 veces máis potente que unha "B" e así sucesivamente. Cada letra se subclasificadel 1 ao 9, dependendo da potencia. A última erupción solar foi clasificada como X 1.1.

lunes, 20 de octubre de 2014

Sete horas de tensión para aterrar nun cometa



O próximo 12 de novembro escribirase con letras de ouro no calendario da historia da exploración planetaria
Por primeira vez e tras unha viaxe de máis de dez anos polo espazo, un artefacto humano aterrará nun cometa, unha fazaña «emocionante e de alto risco» que foi coidadosamente calculada. 
Ese día, sobre as 9.35 hora peninsular española, a nave Rosetta de la Agencia Espacial Europea(ESA) liberará un módulo, Philae, que leva a bordo, cando se encontre 22,5 km do centro da rocha espacial que é o seu obxectivo. A unha velocidade duns 18 cm por segundo, alcanzará o seu obxectivo sobre as 16.30 horas. En total, sete horas de tensión ata a aterraxe. A ESA acaba de dar luz verde á operación.

Un día antes da separación de Philae, o 11 de novembro, o equipo de dinámica de voo deberá sinalar se a nave se encontra na traxectoria axeitada. Se é así, Rosetta realizará unha lixeira manobra para encarar o seu obxectivo e dúas horas despois despedirase do módulo.

Os sinais que partan de Rosetta tardarán uns 28 minutos en chegar á Terra, o que significa que a confirmación da separación chegará ás estacións de seguimento ás 10.03 horas e a da aterraxe, arredor das cinco da tarde.

Se todo sae como está previsto, Philae, unha «caixa» intelixente duns 110 kg de peso, pousarase nunha área bautizada como «J», situada no menor dos dous lóbulos do cometa, que foi elixida coidadosamente polo seu interese científico o pasado mes de setembro despois de descartar outros candidatos.

A Peninsula Ibérica tragará o Atlántico

Dentro de 220 millóns de anos, o mapa do mundo terá cambiado por completo. O Atlántico xa non existirá e a actual Península Ibérica estará xunto ao que hoxe é o contimente americano.


Oitenta anos da morte de Santiago Ramón e Cajal, o pai da Neurociencia

Un home a un microscopio pegado. Así poderiamos definir, parafraseando a Quevedo, o aragonés Santiago Ramón e Cajal(1852-1934), un dos científicos españois de maior proxección internacional. Cúmprense 80 anos da súa morte, o 17 de outubro de 1934, ás 22:45. Tiña 82 anos e fixera grandes achegas ao estudo do sistema nervioso, que lle fixeron merecedor do premio Nobel de Medicina en 1906.

O aniversario deste ano ten unha cor especial, pois vén acompañado dunha boa nova, amplamente esperada por toda a comunidade científica. Segundo as leis vixentes, co paso destes 80 anos, expiran os dereitos de autor (copyright) que ostentaban algúns membros da súa familia. Noutras palabras, a obra de Cajal pasa a ser do dominio público, explica Juan A. de Carlos, investigador do Instituto Cajal-CSIC experto no desenvolvemento do telencéfalo.



domingo, 19 de octubre de 2014

Os Glaciares. Axente erosivo do Sistema Morfoclimático Glaciar

O glaciar é unha grosa masa de xeo que se orixina na superficie terrestre por compactación e recristalización da neve, mostrando evidencias de fluxo no pasado ou na actualidade. A súa existencia é posíbel cando a precipitación anual de neve supera a evaporada en verán, polo cal a maioría se atopa en zonas próximas aos polos, aínda que existen noutras zonas montañosas, como por exemplo no territorio suízo. O proceso do crecemento e estabelecemento do glaciar chámase tamén glaciación. Consta de tres partes: cabeceira, lingua e val.

Un 10% da Terra está cuberta de glaciares, que almacenan uns 33 millóns de km3 de auga doce, namentres que durante as glaciacións se estendían por zonas de baixa altitude e en todas latitudes.




EROSIÓN GLACIAR



A falla de San Andrés acumula enerxía para un gran terremoto en California


Catro sectores urbanos situados nas proximidades da falla de San Andrés (California) almacenaron suficiente enerxía para producir grandes terremotos. Esta é a conclusión dun novo estudo, publicado no Boletín da Sociedade Sismolóxica de América, que mide o deslizamento das fallas.

No traballo, advírtese de que tres destas seccións -Hayward, Rodgers Creek e Green Valley- están a un punto ou menos da media de intervalo de recorrencia, é dicir, de rematar en sismo.

O ciclo dun terremoto reflicte a acumulación de tensión na falla, o seu deslizamento e a súa reacumulación. Un sismo prodúcese cando existe un deslizamento da placa e libérase a tensión acumulada na parte superior da codia terrestre. Deste modo, mentres non hai deslizamento, a enerxía séguese almacenando ata que é liberada por un terremoto.

Este estudo estima a cantidade de deslizamentos que se producen en cada sección da falla de San Andrés e se estes poden repercutir no tamaño potencial do próximo terremoto. "O grao de deslizamento das fallas, e polo tanto do bloqueo, controla o tamaño e o momento en que se producen os grandes terremotos no sistema", explicaJames Lienkaemper, autor da investigación.

Ao seu xuízo, "a medida do deslizamento nalgunhas seccións da falla aínda non está ben determinada", de aí que esta sexa unha das súas "prioridades" a estudar, sobre todo nos sectores urbanos próximos ás zonas de perigo.

Un espectacular cometa sobrevoa Marte

Este raro acontecemento astronómico acontece unha vez cada millón de anos.

Esta mesma tarde, ás 20.28 hora peninsular española, un cometa chamado C/2013 A1 Siding Spring pasou a uns 140.000 km de Marte, menos da metade da distancia da Terra á Lúa, un raro acontecemento astronómico que acontece unha vez cada millón de anos. Ningunha rocha deste tipo se achegou xamais tanto ao noso planeta.

O cometa, do tamaño dun pequena montaña, viaxa a 56 km por segundo, unha velocidade endemoñada á que nin sequera se achega a dunha bala. Á espera de que as naves e rovers marcianos obteñan imaxes reais do acontecemento, un vídeo da NASA mostra como se puido ver o cometa dende a superficie do Planeta vermello. A «visita» é realmente espectacular, co núcleo e a xigantesca cola do cometa perfectamente visibles no ceo.



Ejercicios Cinemática del Boletín Resueltos. Física 4º ESO

Os dejo los link de descarga de los dos ejercicios que mandé para casa, en los que teniais que resolver el ejercicio 9 (4ª A) y 10 (4º B) del Boletín de Cinemática.

Los ejercicios son de Pablo Rivera (4ª A) y de María Paradela (4º B).

Descarga ejercicio 4ª A, pincha AQUÍ.

Descarga ejercicio 4ª B (Gráfica), pincha AQUÍ.

Descarga ejercicio 4ª B (Cálculos), pincha AQUÍ.

sábado, 18 de octubre de 2014

Oroxénese das cordilleiras

Por que se moven as pedras do Val da Morte?

Racetrack Playa,é o nome dun lago seco estacional situado no norte das Montañas Panamint, dentro do Parque nacional do Val da Morte (California, EE. UU.). 
O lugar é moi coñecido polas súas «pedras viaxeiras» ou «pedras rodantes» un estraño fenómeno xeolóxico.

Son rochas que se moven lentamente pola superficie da praia, deixando un rastro tras de si, sen intervención ningunha de humanos ou animais. Non parece que o vento, aínda que moi intenso na rexión, sexa por si só o responsable, xa que hai rochas de máis de 300 kg que necesitarían ventos de case 300 km/h para moverse. As rochas que posúen superficies irregulares deixan sucos estriados e as que mostran superficies máis suaves simplemente deslízanse. En ocasións unha rocha dáse a volta, expoñendo ao chan unha parte diferente de si mesma e modificando así o tamaño e o aspecto do rastro que deixa.

Estas pedras sempre estiveron rodeadas de misterio e de explicacións máis ou menos fantásticas. Os nativos da zona consideraban que eran impulsadas por espíritos. Os primeiros exploradores e buscadores de ouro que observaron o fenómeno achacárono a un impreciso "campo magnético terrestre" ou outro tipo de forza pseudocientífica. Tamén se insinuou ás veces que son mera obra de bromistas.

Un equipo de científicos estadounidense resolveu o misterio das pedras que se moven 'soas' no lago seco coñecido como Val da Morte, en California. Trátase da primeira vez que unha persoa puido observar este fenómeno en directo.


Viaxes Xeolóxicas. National Geographic WILD

Viaxes Xeolóxicas lévanos aos lugares máis perigosos e dinámicos do noso planeta e axúdanos a entender como se formaron. 
Dende algúns dos picos montañosos ata as planicies salinas máis baixas e dende o centro de violentos volcáns ata as profundas brechas baixo o leito oceánico, Viaxes Xeolóxicas examina os misteriosos procesos xeolóxicos da Terra.


Simplificación de potencias. Resueltos



viernes, 17 de octubre de 2014

Matemáticas 2º ESO. Simplificación de Potencias. Ejercicio Paso a Paso

Os dejo la resolución (Pdf) de un ejercicio, explicado paso a paso. Espero que os ayude.

Pincha en la Imagen para descargarlo.


jueves, 16 de octubre de 2014

Actividades interactivas. Bioloxía 3º ESO

Déixovos o enlace dunha páxina web, onde atoparedes unha boa colección de actividades interactivas referentes á Nutrición e Alimentación.
É un recurso interesante para repasar conceptos importantes. 

Pica na Imaxe para acceder ao recurso.


Boletín II - Cinemática 4º ESO

Os dejo el enlace de descarga del segundo boletín de Cinemática de 4º de ESO. En él se estudiarán movimientos de cuerpos lanzados verticalmente así como movimientos en los que intervienen dos móviles.

Pincha para descargar.


Redondeo y Cifras Significativas. Ejercicios Resueltos

miércoles, 15 de octubre de 2014

Inventan unha «lámpada» plana cen veces máis eficiente que as LED



Aínda que o último Nobel de Física consagrou os díodos emisores de luz (LEDs) como a mellor fonte de luz artificial, os científicos seguen buscando lámpadas aínda mellores. E un equipo de científicos da Universidade de Tohoku (Xapón) parece ter dado cun enxeño que as supera: trátase dun novo tipo de fonte de luz plana fabricada con nanotubos de carbono, moi eficiente e con moi baixo consumo de enerxía: ao redor de 0,1 vatios por cada hora de funcionamento, é dicir, preto dun centenar de veces menos que as LED.

A electrónica baseada no carbono, especialmente os nanotubos de carbono (CNT), perfílase como a sucesora do silicio para a fabricación de materiais semicondutores. Este material pode permitir unha nova xeración de dispositivos brillantes, de baixa potencia e de baixo custo, que poderían desafiar o dominio das LED.

Os expertos explicaron que este novo dispositivo ten un sistema de luminiscencia que funciona máis coma se fosen tubos de raios catódicos, con nanotubos de carbono en calidade de cátodos, e unha pantalla de fósforo nunha cavidade de baleiro que actúa como o ánodo.

Baixo un forte campo eléctrico, o cátodo emite fas apertados, de alta velocidade dos electróns, a través das súas puntas de nanotubosSharp, un fenómeno chamado de emisión de campo. Logo, os electróns voan polo baleiro na cavidade, e golpean a pantalla de fósforo.

"Encontramos que un cátodo como unha parede simple de nanotubos de carbono altamente cristalina e un ánodo coa pantalla de fósforo melloran a estrutura e obteñen unha boa homoxeneidade de brillo", apuntou Shimoi.

O Ciclo das Rochas

No contexto do tempo xeolóxico as rochas sofren transformacións debido a distintos procesos. Os axentes xeolóxicos exteriores producen a meteorización, erosión, transporte e sedimentación das rochas da superficie.

Chámase meteorización á acción xeolóxica da atmosfera, que produce unha degradación, fragmentación e oxidación. Os materiais resultantes da meteorización poden ser atacados pola erosión e transportados. A acumulación de fragmentos de rocha desprazados pola gravidade forman derrubos. Cando cesa o transporte dos materiais, estes deposítanse en forma de sedimentos nas cuncas sedimentarias, uns sobre outros, formando capas horizontais (estratos).

Os sedimentos sofren unha serie de procesos (diaxénese) que os transforman en rochas sedimentarias. Aquelas proceden da compactación e cementación de sedimentos; prodúcense nas cuncas sedimentarias, principalmente os fondos mariños.

A compactación é o proceso de eliminación de ocos nun sedimento, debido ao peso dos sedimentos que caen enriba. A cementación é consecuencia producida pola compactación; consiste na formación dun cemento que une entre si aos sedimentos (os fragmentos de rochas).





Cifras Significativas y Redondeo de cantidades. Ejercicios






martes, 14 de octubre de 2014

Ejercicios Cinemática resueltos







Cifras Significativas

Recurso TIC. Fallas e dobras

Déixovos un enlace onde atoparedes información tanto de fallas como dobras, con exemplos animados de cda un destes elemntos xeolóxicos.

Pica na Imaxe para acceder ao recurso.


Como converter o móbil nun detector de raios cósmicos


Dispón vostede dun móbil Android? 
Se é así, pode axudar aos Físicos a desentrañar a estraña natureza dos raios cósmicos, partículas de alta enerxía que bombardean continuamente a Terra e que proceden de máis alá do Sistema Solar. Como facelo? Instalando unha app desenvolvida polo Wisconsin IceCube Particle Astrophysics Center(WIPAC), un dos laboratorios máis avanzados do mundo na detección de raios cósmicos.

O proxecto, chamado Distributed Electronic Cosmic-ray Observatory(DECO), foi desenvolvido para converter os teléfonos móbiles en detectores de muones, partículas secundarias que se producen cando os raios cósmicos procedentes do espazo impactan contra a atmosfera.

Os investigadores pensan que os raios cósmicos se orixinan no interior de afastados buratos negros, ou quizais son o produto da morte violenta de estrelas en forma de supernovas. De feito, resulta moi complicado determinar a súa orixe con exactitude, xa que as súas traxectorias no espazo non son rectas, senón que se desvían cada vez que se encontran cun campo magnético.

A nova app chámase DECO (o mesmo nome que o proxecto), e por agora funciona sobre teléfonos con sistema operativo Android, aínda que se está a desenvolver unha versión para iPhone.

Cómo despejar de la fórmula de la gravitación universal

Os dejo unos apuntes básicos del procedimiento para poder despejar de la fórmula de la gravitación universal, cualquiera de sus variables.

Para descargar el documento, pincha en la imagen.



lunes, 13 de octubre de 2014

Descobren un burato negro voraz


Hai tres décadas, un telescopio espacial detectou un tipo de obxecto descoñecido que brillaba en raios X máis que calquera estrela. Sen ter claro de que se trataba, estes obxectos foron bautizados como fontes X ultraluminosas ou ULX. 
Agora, un grupo de científicos logrou descifrar o misterio: o que está detrás de tanto fulgor é un burato negro como se esperaba, pero sorprendentemente pequeno dunhas quince masas solares. O que acontece é que xera tanto brillo porque é tremendamente voraz, «come» a materia circundante cunha avidez maior do habitual

«ULX P13 (como se chama a fonte ultraluminosa observada) emite tanta enerxía porque alberga un burato negro que come dez veces máis rápido do que se cría posible», explica Fabien Grisé, do Instituto de Astrofísica de Canarias (IAC) e actualmente na Universidade de Estrasburgo.

Pero, por que o burato negro observado devora tan rapidamente o gas da súa estrela compañeira? A explicación máis probable, aseguran, é que a rápida expansión da estrela compañeira superxigante «sobrealimente» ao burato negro, forzándolle a tragar materia por enriba do que é habitual.

domingo, 12 de octubre de 2014

Power Point Tema 2 Bioloxía 3º ESO

Déixovos o link de descarga do Power correspondente ao Tema de Nutrición e Alimentación.
Para descargalo pica na imaxe.


sábado, 11 de octubre de 2014

Arte rupestre en Indonesia máis antiga que a de Altamira



Unhas mostras de arte rupestre achadas nas antípodas, nunhas covas da illa de Sulawesi en Indonesia, poden encontrarse entre as máis antigas do mundo. 
Trátase de doce representacións en negativo dunhas mans duns 40.000 anos e unhas pinturas de animais de 35.400 que rivalizan en antigüidade con algunhas das xoias prehistóricas europeas, como os discos vermellos da cova cántabra Del castillo (40.800 anos), o gran bisonte de Altxerri en Guipúscoa (39.000 anos), ou a famosa e bela «Capela Sixtina» de Altamira (35.600 anos). Segundo o equipo científico que datou as creacións indonesias, que xa se coñecían pero se supoñían moito máis modernas, o descubrimento pon en cuestión que as primeiras producións rupestres se levasen a cabo só en Europa. É arte da Idade de Xeo feito nos trópicos.

«A arte rupestre é un dos primeiros indicadores dunha mente abstracta, a aparición de ser humano como o coñecemos,» afirma o profesor Mike Morwood, da australiana Universidad de Wollongong e un dos membros do equipo que hai dez anos describiu ao pequeno Home de Flores, alcumado o «Hobbit». Ao seu xuízo, o novo achado ten importantes repercusións nas teorías da evolución humana.

«Os europeos non poden reclamar exclusivamente ter sido os primeiros en desenvolver unha mente abstracta. Teñen que compartir isto, polo menos, cos primeiros habitantes de Indonesia», di o investigador Anthony Dosseto, tamén de Wollongong. Para os autores da investigación, «a arte rupestre podería ter xurdido de forma independente máis ou menos ao mesmo tempo nas primeiras poboacións humanas modernas de Europa e do sueste asiático, ou podería ter sido amplamente practicado polos primeiros humanos modernos que saíron de África decenas de miles de anos antes. Se é así, entón este tipo de arte podería ter orixes máis profundas».

Os achados de Sulawesi foron datados utilizando un método baseado na desintegración radiactiva de pequenas cantidades de uranio nas codias minerais formadas na parte superior dalgunhas das pinturas rupestres.

Alimentos Transxénicos

Os alimentos transxénicos, tamén chamados alimentos sometidos a enxeñaría xenética, son aqueles que conteñen organismos modificados xeneticamentemediante técnicas de enxeñaría xenética. Dito doutro xeito, é un alimento elaborado a partir de seres vivos ós que lles incorporaron xenes doutro, para lograr en el a característica desexada. Proveñen na súa maior parte de plantas transxénicas, como o millo e a soia.

Os alimentos transxénicos non sempre conteñen as proteínas codificadas polos xenes transferidos, porque moitas delas exprésanse en partes das plantas distintas dos órganos dos que se extrae rendemento.


Etiquetado dos alimentos

A etiquetaxe dos alimentos encóntrase actualmente regulado no noso país mediante o Real Decreto 1334/1999, do 31 de xullo, polo que se aproba a Norma xeral de etiquetaxe, presentación e publicidade dos produtos alimenticios, e que incorpora as disposicións da lexislación comunitaria na materia. 
Esta norma, é de aplicación tanto para a etiquetaxe dos produtos alimenticios destinados ao consumidor final como a restaurantes, hospitais, cantinas e outras colectividades similares.

INFORMACIÓN OBRIGATORIA DA ETIQUETAXE
Salvo no caso das excepcións previstas na lexislación, as indicacións que con carácter obrigatorio deben aparecer na etiquetaxe dos alimentos son as seguintes:

A denominación de venda do produto.
A lista de ingredientes.
A cantidade de determinados ingredientes ou categoría de ingredientes.
O grao alcohólico nas bebidas cunha graduación superior en volume ao 1,2%.
A cantidade neta, para produtos envasados.
A data de duración mínima ou a data de caducidade.
As condicións especiais de conservación e de utilización.
O modo de emprego, cando a súa indicación sexa necesaria para facer un uso axeitado do produto alimenticio.
Identificación da empresa: o nome, a razón social ou a denominación do fabricante ou o envasador ou dun vendedor establecido dentro da Unión Europea e, en todo caso, o seu domicilio.
O lote.
O lugar de orixe ou procedencia, cando o produto proceda de países terceiros ou procedendo dun país comunitario a non indicación poida inducir a erro o consumidor.
As especialmente previstas para diversas categorías ou tipos de produtos alimenticios (recóllense no anexo V do Real Decreto 1334/1999).


viernes, 10 de octubre de 2014

Por que hai altos e baixos?: 700 variantes xenéticas determinan a estatura


Mentres os xogadores de baloncesto miran o resto dos mortais por enriba do ombro, outros teñen que poñerse de puntillas para sentarse no tallo dun bar. A estatura humana é variable, e se non está contenta co que lle tocou en sorte na lotaría da vida ten 700 variantes xenéticas ás que culpar. En efecto, son as que contribúen a definir a estatura dunha persoa foron e han identificadas grazas a unha ampla investigación científica internacional, nun avance que podería mellorar o tratamento de certas enfermidades relacionadas co crecemento. 
Uns 450 expertos estadounidenses, europeos e australianos, reunidos no consorcio GIANT (Genetic Investigation of Anthropometric Traits), fixeron este descubrimento ao examinar o ADN de máis de 250.000 europeos, segundo un estudo publicado este domingo na revista científica británica Nature Genetics.

Identificáronse 697 variantes xenéticas en máis de 400 rexións do xenoma implicado na estatura, é dicir o triplo das coñecidas ata agora. "Agora podemos explicar arredor dun 20% da herdanza da altura, contra 12% ata agora", comentou Tonu Eskio, do Hospital de Nenos de Boston, un dos autores do estudo.

Segundo os estudos publicados, unha grande estatura podería implicar un incremento do risco de sufrir cancro de seo ou de próstata, e un risco menor de padecer enfermidades cardiovasculares. Pero os traballos do consorcio tamén poderían "tranquilizar os pais inquedos ao ver que os seus fillos non crecen como esperaban. A maior parte deses nenos simplemente herdaron unha gran cantidade de xenes de 'talle pequeno' ", asegura Frayling.

Micoloxía. A ciencia dos fungos

Micoloxía é a ciencia que estuda os fungos. Os micólogos pescudan a Taxonomía, sistemática, morfoloxía, fisioloxía, bioquímica, utilidades, e os efectos benéficos e prexudiciais das especies de fungos, que poden ser parasitos, saprófitos ou decompositores.


Chega o outono e con el, os cogomelos afloran nos campos. As aínda suaves temperaturas fan que esta época do ano sexa ideal para gozar de paseos por zonas rurais, e de paso, internarse no mundo da micoloxía. Pero saír en busca de cogomelos require unha rutina. O primeiro, e no que coinciden todos os expertos, é que ante a dúbida de se é comestible ou non, hai que deixala no monte. Non se poden correr riscos, e é que o máis recomendable é saír sempre acompañado de alguén que coñeza moi ben este mundo.

Galicia é unha das zonas máis aptas para a recollida de fungos, un punto clave grazas á súa característica paisaxe. Conta cunhas 2.000 cogomelos clasificadas, cunhas propiedades alimenticias comparables ás dos vexetais, noventa por cento de auga, ricas en proteínas vexetais e calcúlase que o seu valor nutritivo é maior que o dos legumes. Isto unido á gran variedade de especies fai do cogomelo un alimento completo, prezado e desexado. Á hora de recollela é importante facelo en boas condicións.






Probas da enerxía interna do Planeta. Tema 2 Xeoloxía 4º ESO

Ao longo do Tema 2 de Xeoloxía de 4º de ESO, estudaremos as manifestación externas da enerxía interna do noso Planeta.

O Calor interno do noso Planeta ten unha serie de manifestacións no exterior que podemos observar a simple vista, nas distintas formas de relevo; entre elas destacamos:


VOLCÁNS: volcán Marum (República de Vanatu - Pacífico)




GÉISER: O máis coñecido dos geysers do National Yellowstone Park deléitanos cunha das súas erupcións, que se repiten aproximadamente cada hora e alcanzan alturas duns 50 metros


Deteorización e Conservación dos alimentos

jueves, 9 de octubre de 2014

Nobel de Química para os «pais» do nanoscopio


A Real Academia das Ciencias Sueca entregou este mércores o máis prestixioso premio de Química aos estadounidenses Eric Betzig e William E. Moerner e ao alemán Stefan W. Hell polo desenvolvemento do nanoscopio, o microscopio fluorescente de alta resolución que, superando de sobra as limitacións dos instrumentos ópticos, permite ver os obxectos a unha escala nanométrica. Grazas ao seu traballo, as moléculas dentro de células vivas aparecen ante os ollos dos científicos, o que resulta fundamental á hora de estudar enfermidades como o alzheimer ou o parkinson. O máis diminuto non ten onde esconderse.

En 1873, o microscopista Ernst Abbe estipulou un límite físico para a resolución máxima da microscopía óptica tradicional: nunca podería chegar a ser mellor que 0,2 micrómetros. Moito tempo despois, no ano 2000, Hell, director de Química Biofísica no Instituto Max Planck, desenvolveu o primeiro método que revolucionaría este campo: amicroscopía de emisión estimulada (STED). Trátase dun sistema de dous raios láser, un estimula moléculas fluorescentes para que brillen e o outro anula a fluorescencia a excepción do volume de tamaño nanométrico. O escaneo, sobre a mostra, nanómetro a nanómetro, produce unha imaxe dunha resolución maior que o límite de Abbe.

Hoxe, a nanoscopía utilízase en todo o mundo e «produce diariamente un novo coñecemento para maior beneficio da humanidade», di o comité dos Nobel. Grazas a esta invención, os científicos poden ver, por exemplo, como as moléculas crean sinapse entre as células nerviosas do cerebro e poden rastrexar proteínas implicadas na enfermidade de Parkinson, a de Alzheimer ou a deHuntington.

Factores de Conversión. Ejercicios resueltos

miércoles, 8 de octubre de 2014

Simplificación de potencias. Ejercicios resueltos



Un semáforo en Marte?

Dous anos de exploración e de descubrimentos no planeta vermello do rover Curiosity deron para moito. O rover non parou de mandar instantáneas sorprendentes como esta última. É unha rocha cun parecido asombroso aos semáforos da Terra.