A árbore das 40 froitas

O profesor da Universidade de Syracusa (Nova York, Estados Unidos) e artista, Sam Van Aken, usou unha antiga técnica de enxerto, pola cal creou árbores que poden dar dar máis de 40 tipos diferentes de froitas de óso, incluíndo melocotóns, nectarinas, albaricoques e améndoas, informou o blog especializado en ciencias IFL Science.

En primavera, do coñecido como «Árbore das 40 froitas», xermolan froitos rosas e púrpuras. No verán, comezan a xermolar froitos de todos tipos.

En concreto, o proceso de enxerto require de importantes dósis depacienciae implica cortar un parte dunha rama cun brote proveniente dunha das variedades na que esteamos interesados, e inserila dentro dunha fenda da denominada «árbore de traballo». O que se faría envolvéndoo cunha fita adhesiva ata que cicatrice e comece a dar brotes, e crecer na súa nova rama. Este profesor da Universidade de Syracusa repetiu o proceso en varias ocasións durante anos, engadindo anacos de ramas de diferentes variedades.

Mostran en Xapón o dinosauro máis grande de Europa, descuberto en España

Os restos do dinosauro máis grande de Europa, un raro exemplar de Turiasaurus riodevensis descuberto en España, exhíbese por primeira vez en Xapón nunha grande exposición dedicada a estas criaturas. A mostra abriu os seus pueras ao público na cidade de Chiba, ao leste de Tokyo.

A exposición ten como atracción principal unha reconstrución do «Turiasaurus riodevensis», inclúe outras especies destes réptiles fósiles como o popular «Tyrannosaurus rex», o «Stegosaurus» e o «Diplodocus carnegii».

Os fósiles do «Turiasaurus» foron achados en 2003 na provincia de Teruel, incrustados nun estrato de rocha formado fai uns 140 ou 150 millóns de anos (finais do período Xurásico ou principios do Cretácico).

Trátase da primeira vez que a reconstrución do esqueleto do dinosauro se mostra ao público fóra de España, onde a finais de maio se incorporou unha recreación de 30 metros de lonxitude do «Turiasaurus» no parque Dinópolis de Teruel.

A exposición inclúe ademais reconstrucións e fósiles dunhas 30 especies de saurópodos, dinosauros de catro patas, herbívoros, que cre que son os animais terrestres máis grandes que habitaron a Terra nos 3.800 millóns de anos de vida no planeta.

Viaxe ao interior da Estación Espacial Internacional

Cun só clic, a Axencia Espacial Europea pon a disposición dos internautas un tour virtual pola Estación Espacial guiado pola astronauta italiana Samantha Cristoforetti con vídeos explicativos e outros extras.

Benvidos á Estación Espacial Internacional, prepárense que o tour vai comezar. Só unha advertencia previa: Acomódense no seu asento, e axuste a pantalla do seu ordenador. A astronauta italiana Samantha Cristoforetti será a súa guía de excepción nesta viaxe interactiva pola Estación Internacional, cortesía da Axencia Espacial Europea (ESA, en inglés).

Tamén nas nosas pantallas se poderá visualizar diferentes vídeos nos que Cristoforetti explica e fai unha demostración de diferentes aspectos da vida a bordo da ISS. De igual modo pódense acceder a outros textos web. Na nosa visita poderemos explorar os diferentes módulos botando man do zoom, para observar cada canto con maior precisión ou seguridade. As frechas que aparecen na pantalla poden axudar a guiar o noso percorrido.

Pica aqui para realizar o tour.

Crean un adhesivo que sutura as feridas en 60 segundos

Un equipo de científicos da Universidade Pohang de Ciencia e Tecnoloxía de Corea do Sur desenvolveu unha nova proteína adhesiva capaz de suturar feridas en 60 segundos, segundo informou a páxina web gizmodo.com. 

Todo iso baseado na capacidade dos mexillóns, percebes ou as landras de mar de pegarse ás superficies, mesmo, baixo a auga. Un coñecemento que xa se coñecía dende hai máis dun ano, pero que agora xa ten a súa primeira aplicación práctica.

O adhesivo non só baséase nas proteínas do mexillón. Tamén inclúe tirosina, un aminoácido presente nas ás dalgúns insectos. A mestura de ambas as dúas substancias ten un potente poder adhesivo que se activa mediante a luz. Os investigadores xa probaron o adhesivo con éxito en animais, e que é capaz de pechar feridas sangrantes en sesenta segundos, tanto internas coma externas.

Outra das vantaxes é que non só axuda a suturar feridas, senón que o fai sen producir inflamación como acontece cos puntos de sutura ou as grampas cirúrxicas. Ademais, segundo os seus creadores, é completamente biocompatible e non ten ningunha toxicidade.

Soar Impulse 2 convértese no primeiro avión solar en cruzar o Pacífico

Soar Impulse 2 é un avión solar que se propuxo dar a volta ao mundo realizando varias escalas. O seu último reto significaba ademais bater un récord se o lograba: cruzar o Pacífico e facer o voo máis longo da historia: 118 horas no aire. 

Non houbo que lamentar accidentes nin contratempos técnicos durante o traxecto de Xapón a Hawaii pero a nave saíu un pouco mancada.

Segundo explican voceiros deste proxecto o voo transcorreu sen maiores problemas pero as baterías do avión quedaron danadas. Isto fará que a xira do Soar Impulse 2 se atrase un pouco e terá que quedar uns meses en Hawaii mentres os enxeñeiros reparan todos os elementos que sufriron danos. De momento apuntan a que volverá funcionar na primavera de 2016.

Durante o voo, que durou uns cinco días, as baterías quentáronse demasiado e non había ningún sistema de refrixeración que permitise controlar a temperatura destas. Os danos, di SoarImpulse, non se produciron por un fallo técnico senón por unha falta de previsión xa que non contaban que estes compoñentes se puidesen quentar tan rápido en climas tropicais.

A priori o obxectivo dos enxeñeiros é arranxalas e que SoarImpulse 2 siga coas mesmas baterías coas que comezou a súa ruta. Non obstante, non descartan que haxa que cambialas se os danos son graves. Aínda non se decidiu cal das dúas opcións se tomará.

Ciencia e arte combínanse no MUNCYT nunha mostra sobre contaminación do mar

A sede coruñesa do MUNCYT ofrece do 8 de xullo ao 27 de setembro, "Mare plasticum - Peixes de plásticos", unha mostra sobre a contaminación do mar por materiais de plástico e as súas consecuencias ambientais: enredo, inxestión de plásticos, mortaldade de especies, toxicidade, etc. O seu obxectivo é dar a coñecer o devandito problema e sensibilizar o público.

A exposición consta dunha serie de obras artísticas realizadas con lixo de plástico recollido nas praias de Galicia polos autores,Wolfgang Trettnak e Margarita Cimadevila. Acompáñanse de información sobre os perigos relacionados con estes refugallos mariños. Comics, móbiles, posters e videos completan a mostra.

Estímase que os océanos do mundo están contaminados por ao redor de 300.000 toneladas de plástico.

Con actividades como esta exposición, os autores queren sensibilizar á sociedade para que comprendan o alcance deste tipo de contaminación no medio.

"Mare plasticum - Peces de plásticos" está a ter ampla difusión e alcance, grazas á relevancia internacional e afluencia de público dos centros nos que se exhibe, como o Museo Oceanográfico de Mónaco (febreiro/marzo 2015), o Centro Europeo para a Investigación Nuclear, CERN, Xenebra, Suíza (maio/xuño 2015) e agora, no MUNCYT da Coruña (xullo/agosto/setembro 2015). Así mesmo participará na exposición de caracter mundial "On sharksand humanity" en agosto/setembro 2015 no Museo Nacional de China en Beijing. Na imaxe, "O xardín submarino".

A NASA toma unha nova foto de toda a Terra despois de 43 anos

Se a NASA non tomou outra foto xeral da Terra en tantos anos é porque a maior parte de satélites a unha distancia abondo afastada como para tomar esa foto non dispoñen dunha cámara coa suficiente calidade. 

A foto publicada hoxe tomouna o satélite Deep Space Climate Observatory (DSCOVR) que alcanzou a súa órbita operativa o pasado 8 de xuño.

14 fotos de SOHO que explica 14 grandes incógnitas sobre o Sol

En 1995, a NASA e a ESA (Axencia Espacial Europea) lanzaban ao espazo o satélite SOHO (Soar and Heliospheric Observatory), unha ambiciosa misión que pretendía estudar o Sol a un nivel de detalle nunca logrado antes. 

Situado no punto de Lagrange L1 (un punto entre a Terra e o Sol de estabilidade gravitacional, situado a 1,5 millóns de quilómetros do noso planeta), o seu labor sería estudar de forma continua a estrela, observando a súa capa máis externa, o vento solar e estudando a súa estrutura interna mediante o uso de heliosismología.

As observacións de SOHO contribuíron a cambiar o xeito no que os científicos ven o Sol. A estrela é sumamente importante para a vida na Terra, pero era unha das grandes descoñecidas e gardaba moitas incógnitas que SOHO e misións posteriores como STEREO ou SDO foron resolvendo en gran parte. E captou algunhas espectaculares imaxes da estrela.

Unha gaivota «rouba» unha cámara GoPro e grava escenas únicas das Cíes

Ás veces a casualidade déixanos escenas fascinantes como esta na que unha gaivota se converte nun «drone natural» tras coller co seu pico unha cámara GoPro nas Illas Cíes, declaradas como Parque Nacional en 2002.

A ave, sempre curiosa, tomou ao bordo un miradoiro a cámara duns turistas alemáns, que finalmente a recuperaron a varios metro do lugar onde a deixaran.

O vídeo de pouco máis dun minuto está preto de alcanzar o millón de visitas en Youtube.

Chegada da nave New Horizons a Plutón

Google decidiu homenaxear esta fazaña cun doodle moi especial onde mostra cun gif animado o paso da sonda por Plutón. Tanto é así, que Google dedicou un lugar especial na súa páxina oficial de doodles(onde agrupa todas as súas pezas) e fixo mención ao creador dodoodle, Kevin Laughlin.

Observado, por primeira vez, un pentaquark

O Laboratorio Europeo de Física de Partículas (CERN) acaba de anunciar un descubrimento longamente esperado. Trátase de toda unha nova categoría de partículas fundamentais, os pentaquarks, cuxa existencia foi predita fai xa varias décadas pero que ninguén conseguira ver, ata agora, nun laboratorio. 

A observación dos pentaquarks levouse a cabo no LHCb, un dos catro grandes experimentos do Gran Colisionador de Hadrones LHC. No equipo, que xa enviou un artigo a Physical Review Letters, participaron investigadores de distintos centros españois, como a Universidade de Barcelona (UB), a Universidade Ramón Llull (URL), a Universidade de Santiago de Compostela (USC) e o Instituto de Física Corpuscular (IFIC, CSIC-UV).

«O pentaquark non é unha nova partícula calquera -afirma nun comunicado Guy Wilkinson, voceiro do LHCb-. De feito representa unha forma de agrupar quarks, que son os constituíntes fundamentais dos protóns e neutróns ordinarios, nun patrón que nunca se observou antes en máis de cincuenta anos de investigacións experimentais. Estudar as súas propiedades pode levarnos a entender mellor como a materia ordinaria, os protóns e os neutróns dos que estamos feitos, está constituída».

Abren a «Cova Fantasma» en Atapuerca para buscar os restos máis antigos

A próxima semana arrancan as sondaxes en «Cova Fantasma», un novo depósito de Atapuerca no que se traballará dende a hipótese de que se poidan achar os restos máis antigos, de ata 1,8 millóns de anos, detallou o codirector do equipo de investigación da serra burgalesa Eudald Carbonell.

O primeiro que se fará neste lugar é «ver os recheos que temos arriba, como sempre, para buscar as cousas máis antigas,» afirmou o científico.

Desta forma, o número de depósitos nos que van traballar a partir de agora os investigadores que escavan en Atapuerca amplíase e inclúe Sima do Elefante, Galería, Gran Dolina, Cova do Miradoiro, Portalón, Sima dos Ósos, Galería das Estatuas e Fonte Mudarra.

Ata o momento, dende mediados de xuño que comezou a campaña de escavación, «non» se achou «ningún descubrimento importante», explicou Carbonell na tradicional visita dos medios de comunicación, aínda que están «convencidos de que van chegar».

En Gran Dolina, un dos máis depósitos máis coñecidos da Trincheira do Ferrocarril, no que se descubriu a especie «Homoantecessor», desaloxáronse 30 toneladas de material removidos no último nivel que queda, o TD10, detallou o investigador.

Estamos moi preto de saltar este nivel e seguir baixando» ao TD6» «nos próximos anos», augurou Carbonell, quen destacou que agora están a escavar «unhas ocupacións estrañas de cazadores de cabalo».

«Nalgunhas campañas, polo tanto, chegaremos a traballar no nivel de "Homo antecessor" e serviranos para coñecer mellor esta especie», expuxo o responsable de Gran Dolina inferior, Jordi Rossell.

Na Sima do Elefante, os traballos céntranse en buscar máis pezas fósiles da especie que denominaron «Homo SP», da que, en 2007, se localizou unha mandíbula e, despois, un premolar de leite e unha falanxe.

As montañas xeadas de Plutón

As primeira imaxes da sonda New Horizons a Plutón e as súas lúas revelou unha gran sorpresa: Plutón posúe montañas de auga xeada que se elevan uns 11.000 pés (3.500 metros).

«Esta é unha das superficies máis novas que vimos no sistema solar», asegurou Jeff Moore, do equipo de New Horizons.

As montañas formáronse probablemente fai non máis de 100 millóns anos -novos en relación coa idade do sistema solar de 4.56 mil millóns de anos- e pode estar aínda en proceso de construción, sinalou Moore. Ademais, o equipo sinalou que o planeta podería estar xeoloxicamente activo.

Ademais, achegáronse datos sobre Caronte, o maior dos satélites que orbita sobre Plutón.

Chegada a Plutón: en busca dos misterios do abismo

Despois de máis de nove anos de viaxe, cando este 14 de xullo a sonda chegue ás proximidades de Plutón, a «New Horizons» será a primeira nave en chegar a este planeta anano e, despois na primeira exploradora do Cinto de Kuiper, unha vasta rexión do espazo máis alá de Neptuno repleta de rochas, papaventos e pequenos mundos xeados.

«A primeira visita a Plutón é un feito crucial na historia da ciencia e a exploración. O voo da «New Horizons» é especialmente importante porque revelará con detalle a natureza do planeta dobre formado por Plutón e Caronte (fálase dun planeta dobre, porque ambos os dous xiran en torno a un centro común, e non un arredor do outro, como no caso da Terra e a Lúa), o que axudará a entender como se formaron. Ademais, permitirá observar de preto os corpos que forman o Cinto de Kuiper, explica a ABC Henry Throop, integrante da misión e membro do Instituto de Ciencia Planetaria, en Arizona, EUA

Ademais, os descubrimentos que faga a «New Horizons» quizais devolvan a Plutón a categoría de planeta. Ou, como opina Throop, consigan que «a Unión Astronómica Internacional (IAU, en inglés) elabore unha boa definición de planeta». Mentres iso acontece, moitos científicos seguen sen estar de acordo coa «degradación» de Plutón e recordan que a definición de planeta -corpo que orbita arredor do Sol, que ten suficiente gravidade como para ter forma esférica e unha órbita despexada de restos- deixa fóra da categoría de planeta á Terra, se se interpreta literalmente, posto que o noso planeta ten un satélite e que a súa esfera está achatada.