Facebook ten un centro de datos en Lulea (Suecia), xusto ao sur do círculo polar ártico. |
Cando comprobas as túas redes sociais, a túa conta de correo electrónico ou miras un vídeo por internet, gastas auga.
Iso, porque estás a recibir información dun centro de procesamento de datos dalgunha parte do mundo. E eses espazos aloxan computadoras que desprenden calor e consumengrandes cantidades de enerxía.
E tamén unha inxente cantidade de auga.
Así é como a información viaxa na rede, e a razón pola cal podes conectarche ao teu email desde calquera dispositivo, dondequiera que esteas no mundo.
Segundo revelaron investigadores do Imperial College de Londres (Reino Unido) o ano pasado, poderiamos estar a gastar ata 200 litros de auga na descarga dun só gigabyte (GB) de datos.
A cifra é preocupante. Sobre todo se temos en conta que, soamente en 2015, o gasto media de celulares intelixentes en Europa occidental ascendeu a 1,9 GB por mes e por persoa.
E en Estados Unidos a cifra mensual alcanzou os 3,7 GB, de acordo cun informe da compañía de telecomunicacións Ericsson.
En febreiro de 2016, Microsoft terminou as probas do seu primeiro prototipo dun centro de datos baixo a auga.
A idea é que a auga que rodea a instalación permite manter o centro refrigerado, en lugar de necesitar enerxía para xerar aire acondicionado ou outros mecanismos de arrefriado alternativos.
Facebook abriu en 2013 un centro de computación en Lulea (ao norte de Suecia), preto do círculo polar ártico, por unha razón similar.
E é que as frías temperaturas do ártico proporcionan un arrefriado natural.
No hay comentarios:
Publicar un comentario