O Núcleo Terrestre

É a capa máis interna da Terra, estendéndose desde a descontinuidade de Gutemberg (2 900 km) até o centro do planeta, cun radio (ou grosor) duns 3 500 km. O núcleo representa o 15 % do volume do globo e o 32% da súa masa.

Suponse ao núcleo composto fundamentalmente por ferro, con maior ou menor proporción de níquel (por exemplo, 90 % de Fe – 10 % de Ni, de aí o seu antigo nome de nife) e, quizais, algo de xofre, silicio e outros elementos menos densos disolvidos no ferro. Outros elementos máis densos, como o chumbo ou o uranio son moi raros, ou permaneceron na superficie unidos a outros elementos máis lixeiros.

O campo magnético da Terra tense asociado, desde que se descubriu, á existencia dun núcleo metálico, como se fose unha especie de inmenso imán. O descubrimento do desprazamento dos polos magnéticos respecto dos xeográficos e o das inversións magnéticas detectadas nos estudos de paleomagnetismo, permitiron avanzar no coñecemento do magnetismo terrestre. O dinamismo destes dous fenómenos suxire que a orixe do campo magnético está no núcleo externo líquido, máis que no interno, sólido.