A autotomía caudal é un comportamento de defensa fronte aos depredadores moi estendido nos lagartos e nalgunhas serpes.
A perda da cola é un mecanismo antidepredador eficaz que incrementa a supervivencia das lagartas nos seus encontros con todo tipo de depredadores. Algúns estudos demostraron unha relación entre a capacidade de autotomía caudal e a presión de depredación á que están sometidas distintas especies ou poboacións de lagartas.
Hai lagartas que moven a cola en presenza dos depredadores ou que teñen colas con coloracións rechamantes que atraen a atención destes. O movemento da cola e as coloracións rechamantes interprétanse como unha adaptación que diminúe a probabilidade de que os ataques do depredador se dirixan á cabeza ou ao madeiro e os desvía cara a zonas menos vulnerables da lagarta, como a cola.
Ademais, en moitas especies que posúen a capacidade de perder a cola, a cola autotomizada segue movéndose durante un tempo (nalgúns casos ata media hora), o que contribúe a distraer o depredador e que facilita a fuxida da lagarta.
Ademais, en moitas especies que posúen a capacidade de perder a cola, a cola autotomizada segue movéndose durante un tempo (nalgúns casos ata media hora), o que contribúe a distraer o depredador e que facilita a fuxida da lagarta.
No hay comentarios:
Publicar un comentario