O termo isostasia, que foi enunciado como principio a finais dos anos vinte, concretamente no ano 1889 por Dutton, define a condición de equilibrio entre as distintas masas rochosas da superficie da Terra debido á diferenza de densidade existente entre as partes da mesma.
En diversos estudios demostrouse que a codia é menos densa nas montañas que baixo as chairas, e baixo as chairas menos que nos océanos. Isto produce que os bloques máis pesados afúndanse e os bloques menos pesados emerxan cara arriba. Existe un límite no cal as presións exercidas se igualan, este denomínase como superficie de compensación isostática.
No hay comentarios:
Publicar un comentario