SLIDER

lunes, 20 de mayo de 2013

A Teoría do Xene Egoista

En 1976, o zoólogo Richard Dawkins publicou a súa teoría sobre "xenes egoístas", na que postula que son os xenes -e non os individuos- os axentes sobre os que opera a evolución
Dawkins redefine o concepto de xene como unidade informativa herdable que produce un ou varios efectos concretos, en tanto poida existir outra unidade de información que produza efectos distintos, denominada alelo, sen importar se se trata dun improbable xene illado ou de varios xenes cooperativos; mesmo é indistinto se un xene se corresponde cun cromosoma enteiro ou cun fragmento.

O egoísmo constitúe unha metáfora coa que Dawkins explica que a probabilidade de que un xene prospere depende da súa capacidade de adecuación ao medio.

Os organismos son, pois, meras máquinas de supervivencia para xenes. 
Un xene dun organismo segue existindo se dito ser reprodúcese. E, posto que os xenes son a base da herdanza na reprodución sexual, os xenes que proporcionen vantaxes reprodutivas para o individuo ao que pertenzan os alelos tenderán a ser herdado por un número cada vez maior de individuos.

No hay comentarios:

Publicar un comentario