A pesar de que o ser humano está eficientemente adaptado a camiñar ergueito, como consecuencia da evolución, aínda se pode mellorar esta adaptación, como demostra un tipo de calzado que reduce nun 7% a enerxía que se consume ao andar.
Este dispositivo, un exoesqueleto ancorado no pé e no nocello, logra a redución citada sen baterías nin outra fonte externa de enerxía, o que ata agora resultara imposible. Deseñado por un equipo de enxeñeiros biomecánicos das universidades Carnegie Mellon e deCarolina del Norte (EUA), consiste nunha especie de bota moi lixeira que actúa en paralelo cos músculos do papo da perna e o tendón de Aquiles do usuario, complementando a forza que teñen que exercer estes e reducindo así a enerxía metabólica que se consume ao contraelos. Esta é a explicación simple, porque a verdadeira parece ser máis complicada, como veremos ao final.
O elemento máis importante do exoesqueleto é un peirao que se contrae e expande cos movementos do nocello exclusivamente cando o pé pisa o chan e que está conectado a un embrague, que actúa pasivamente, ao contrario que os músculos. "Mellorar o aforro ao andar deste xeito é igual que alterar a estrutura do corpo de forma que é máis efectivo enerxeticamente ao camiñar", explican Steven Collins e os seus colegas na revista Nature.
Os exoesqueletos tecnoloxicamente avanzados estanse a formular como solucións para problemas agudos de locomoción, como a paraplexia, e calquera avance nestes coñecementos apunta cara a posibles novas aplicacións. Reducir a fatiga ao camiñar, especialmente en profesións nas que se está moito de pé, é só o primeiro obxectivo de traballos como este. "Pronto dispoñeremos de exoesqueletos simples, lixeiros e relativamente baratos que nos axudarán a movernos, especialmente se sufrimos algún dano ou aféctanos a idade", explica Steven Collins.
O elemento máis importante do exoesqueleto é un peirao que se contrae e expande cos movementos do nocello exclusivamente cando o pé pisa o chan e que está conectado a un embrague, que actúa pasivamente, ao contrario que os músculos. "Mellorar o aforro ao andar deste xeito é igual que alterar a estrutura do corpo de forma que é máis efectivo enerxeticamente ao camiñar", explican Steven Collins e os seus colegas na revista Nature.
Os exoesqueletos tecnoloxicamente avanzados estanse a formular como solucións para problemas agudos de locomoción, como a paraplexia, e calquera avance nestes coñecementos apunta cara a posibles novas aplicacións. Reducir a fatiga ao camiñar, especialmente en profesións nas que se está moito de pé, é só o primeiro obxectivo de traballos como este. "Pronto dispoñeremos de exoesqueletos simples, lixeiros e relativamente baratos que nos axudarán a movernos, especialmente se sufrimos algún dano ou aféctanos a idade", explica Steven Collins.
No hay comentarios:
Publicar un comentario