O piloto Cooper observa con asombro a Terra segundo se afasta na nave "Endurance". A especie humana acabou devastando o paraíso e aquí xa non hai quen viva. A fame e as tormentas de po son o pan de cada día. Urxe buscar outro planeta habitable e hai xa tres que despuntan no horizonte noutras galaxias: Miller, Edmunds eMann. Ata eles pódese chegar a través dun "burato de verme", unha insólita dobra do espazo-tempo descuberto á altura deSaturno.
"O fin da Terra non é o fin da humanidade"...
Ese a mensaxe de fondo de "Interstellar", cuxa estrea coincidiu casualmente coa febre espacial desatada pola nave Rosetta da ESA e polo robot Philae, ao encontro do cometa 67P/Churyumov-Gerasimenko/Churyumov-Gerasimenko. Na película, situada nun futuro urxente e próximo, tamén hai por certo un novidoso robot que acaparou a atención mundial: TARS.
Pero a cuestión de fondo en "Insterstellar" é a loita pola supervivencia da especie humana, que a esas alturas causou xa un dano irreversible ao planeta. No medio do pandemonio, a NASA funciona en total secreto. Os políticos cederon ás presións da xente para que se cancele o "programa espacial" e se concentren todos os esforzos en "salvar a Terra". Demasiado tarde.
No hay comentarios:
Publicar un comentario