A fragmentación de Pangea foi un vector esencial da evolución dos animais, e a súa reunificación no futuro afastado o será igualmente. Cos datos paleontolóxicos na man, é sumamente improbable que os humanos sigamos aquí dentro de 200 millóns de anos –as especies mariñas máis lonxevas nunca pasaron dos cinco millóns de anos—, pero é moi posible que a vida terráquea aguante incluso as nosas agresións máis disparatadas e siga medrando. E mesmo que unha especie máis intelixente que a nosa herdase o mundo. Le en Materia como será a Terra cando se forme o seguinte supercontinente, que probablemente se chamará Novopangea, se é que aínda hai alguén aí que poida poñerlle un nome. Mesmo se non é así, os efectos da xeoloxía sobre a evolución serán enormes, como xa o foron no pasado.
Fai 300 millóns de anos, todos os continentes estaban unidos nunha soa masa de terra firme chamada Pangea. Cincuenta millóns de anos despois...máis.
No hay comentarios:
Publicar un comentario