SLIDER

sábado, 30 de septiembre de 2017

Paso de unidades de volumen y capacidad - ejemplos

A aparición da vida - Documental National Geographic

A cuestión da orixe da vida na Terra xerou nas ciencias da natureza un campo de estudo especializado cuxo obxectivo é dilucidar como e cando xurdiu. A opinión máis estendida no ámbito científico establece a teoría de que a vida comezou a súa existencia a partir da materia inerte nalgún momento do período comprendido entre 4.400 millóns de anos cando se deron as condicións para que o vapor de auga puidese condensarse por primeira vez e 2.700 millóns de anos atrás cando apareceron os primeiros indicios de vida



As ideas e hipóteses acerca dunha posible orixe extraterrestre da vida (panspermia), que sucedería durante os últimos 13.700 millóns de anos de evolución do Universo tras o Big Bang, tamén se discuten dentro deste corpo de coñecemento.

Gráficas en el M.R.U.

jueves, 28 de septiembre de 2017

Cifras significativas - Ejemplos



O ANTEPASADO COMÚN DA VIDA - LUCA

Este venerable devanceiro era un organismo unicelular parecido a unha bacteria. Ten un nome, ou polo menos, un acrónimo grandioso: Luca, pola sigla en inglés de "último devanceiro común universal" (Last Universal Common Ancestor), e calcúlase que viviu fai aproximadamente 4000 millóns de anos, cando a Terra tiña apenas 560 millóns de anos de idade.

O novo descubrimento aviva o debate entre aqueles que cren que a vida comezou nun ambiente extremo "como as fontes hidrotermales na profundidade do océano ou nas saias dos volcáns" e aqueles que sosteñen que a vida xurdiu en ambientes máis normais, como o "pequeno e cálido estanque" proposto por Darwin.


Outra ollada ao Orixe da Vida

sábado, 23 de septiembre de 2017

A viaxe da sonda Cassini en Imaxes

Lynn Margulis Teoría simbiotica de la evolución


Lynn Margulis, nada en Chicago (Illinois) o 5 de marzo de 1938 e finada en Amherst (Massachusetts) o 22 de novembro de 2011, foi unha recoñecida bióloga estadounidense. Esta muller ademais de numerosos estudos (Licenciada na Universidade de Chicago, Doutora pola Universidade de Wisconsin...) tivo moitos títulos e recoñecementos, como a medalla outorgada polo ex presidente Bill Clinton en 1999 ou a Medalla Nacional da Ciencia. Formou parte da Natural Academy of Science dende 1983 e da Russian Academy of Natural of Science. Foi nomeada doutora honoris causa pola Universidade de Vigo e investida o 26 de xaneiro de 2007.


Desenvolveu o seu traballo como profesora distinguida do Departamento de Xeociencias da Universidade de Massachusetts. Entre os seus numerosos traballos no campo do evolucionismo destacou a súa teoría sobre o paso de células procariotas a células eucariotas (Endosimbiose Serial).


viernes, 22 de septiembre de 2017

A misteriosa criatura de dentes afiados que atoparon nunha praia de Texas tras o furacán Harvey




Unha misteriosa criatura mariña de dentes afiados que foi arrastrada ata unha praia de Texas, Estados Unidos, tras o paso do furacán Harvey foi identificada grazas á axuda das redes sociais.

Preeti Desai, unha afeccionada á natureza e a fotografía, atopouna en estado de descomposición a semana pasada e pediu axuda en Twitter para descubrir a que especie pertencía aquel estraño animal.

A anguía con cabeiros vive xeralmente no océano Atlántico occidental, a entre 30 e 90 metros de profundidade.

A muller que descubriu o animal, que estaba na praia avaliando os danos do furacán, díxolle á BBC: "Foi algo completamente inesperado, non é algo que verías normalmente nunha praia. Pensei que era algo que chegou ata a beira desde a profundidade do mar".

A Célula - vida no seu interior en 3D

jueves, 21 de septiembre de 2017

Crean un nanorobot de ADN que camiña e leva moléculas


Un equipo de bioenxeneiros do Instituto de Tecnoloxía de California (EE. UU.) creou un nanorobot de ADN cunha man e dous pés: a man serve para recoller moléculas e os dous pés para conducilas ao lugar desexado, paso a paso. O innovador robot está fabricado cunha soa cadea de ADN e é capaz de camiñar de forma autónoma. Unha das súas potenciais aplicacións no futuro podería ser operar no interior do corpo humano. As conclusións foron publicadas na revista Science.




Esta máquina molecular que traballa a escala nanométrica é un pouco lenta polo momento, pois tarda 5 minutos en dar un pequeno paso de 6 nanómetros, pero co tempo os seus creadores esperan poder conseguir acelerar a súa velocidade e mellorar, por tanto, o seu rendemento.



CERTAME 'FOTÓGRAFO DE FAUNA SALVAXE DO ANO'

Esquio, raposos, bufos, osos e mesmo un caballito de mar. Son algúns dos animais fotografados polos candidatos a 'Fotógrafo de fauna salvaxe do ano'. Este certame, organizado polo Museo de Historia Natural de Londres, reúne os retratos máis impresionantes de natureza e lémbranos a importancia de protexer este impresionante patrimonio...preme na imaxe para ver todas.





Estrutura da célula Eucariota

Nunha animación móstrase a función das células vexetais e animais para a bioloxía da escola secundaria e a preparatoria, incluíndo organelos como o núcleo, nucleolo, ADN (cromosomas), ribosomas, mitocondrias, etc. Tamén se inclúen moléculas de ATP, citoesqueleto, citoplasma, Proteínas, cloroplastos, clorofila, paredes celulares, membrana celular, cilios, flagelos, etc.

Para ver a animación preme na fotografía.


miércoles, 20 de septiembre de 2017

Grans de polen ao microscopio electrónico


Un microscopio electrónico é un microscopio que utiliza electróns en vez de fotóns ou luz visible para formar imaxes de obxectos diminutos. Os microscopios electrónicos permiten atinxir unha capacidade de aumento moi superior ós microscopios convencionais (ata 500.000 aumentos comparados cos 1000 aumentos dos mellores microscopios ópticos) debido a que a lonxitude de onda dos electróns é moito menor cá dos fotóns.








primeiro microscopio electrónico foi deseñado por Ernst Ruska e Max Knoll entre 1925 e 1930, investigadores que se basearon nos estudos de Louis-Victor de Broglie sobre das propiedades ondulatorias dos electróns.


Atopan un biscoito de 106 anos en perfecto estado na Antártida




Científicos neozelandeses atoparon nun refuxio na Antártida un biscoito de froita de hai 106 anos case en perfecto estado e que podería pertencer á expedición de Robert Falcon Scott, anunciou este xoves a fundación Antarctic Heritage en Christchurch.

O biscoito, fabricado pola empresa británica Huntley & Palmers, aínda se atopaba envolvido en papel e nunha lata de estaño. Os científicos analizaron varias latas que atoparon no refuxio construído en 1899 por investigadores noruegueses no Cabo Andare. Algúns membros da desafortunada expedición á Antártida do británico Robert Falcon Scott aloxáronse alí en 1911. Os investigadores cren que o biscoito pertencía ao equipo de Scott, que chegou á Antártida en xaneiro de 1912, despois de que o conseguise o do noruegués Roald Amundsen. Os membros da expedición de Scott morreron durante a viaxe de volta...ler máis.

martes, 19 de septiembre de 2017

De verdade merece o ?colesterol bo? este cualificativo?




A taxa de mortalidade das persoas con niveis extremadamente elevados do denominado ?colesterol bo? é un 65% máis elevada que a de persoas con niveis normais, segundo un novo estudo danés. Significa isto que o colesterol bo ha pasado de heroe a vilán? Podemos seguir considerando que o colesterol bo é bo?

Parece que o colesterol nunca deixa de ser noticia. Con frecuencia, os estudos científicos conclúen que o colesterol, e os fármacos que o controlan, como as estatinas, inflúen en múltiples enfermidades, ademais das coronarias, desde o alzhéimer ata o cancro. O colesterol é esencial para a vida, e atópase en todo o corpo. É unha substancia parecida á cera e fabricada no fígado, pero que se atopa tamén nalgúns alimentos, como os produtos lácteos enteiros e as graxas animais.

O colesterol non pode viaxar no sangue por si só, porque...ler máis.




lunes, 18 de septiembre de 2017

Terapia celular para a recuperación das articulacións




A medicina regenerativa e a terapia celular veñen de abrir unha nova perspectiva na medicina moderna. E, dentro da mesma, no tratamento de enfermidades de ósos e articulacións.

Unha parte importante da poboación sofre molestias nos xeonllos ou nas cadeiras ou en ambas á vez. É un problema habitual xa que se son articulacións de carga, moi delicadas e que, máis aló das lesións por traumatismos, ceden de maneira habitual ao desgaste. De feito, esa deterioración e debilitación articular son moi correntes e unhas das doenzas que máis calidade de vida resta a quen a padece.

Se es desas persoas que teñen problemas articulares, lembra que, na actualidade, acabar con esas molestias xa é posible e sen necesidade de acudir a un tratamento sintomático ou de pasar por quirófano. Como? Grazas á medicina regenerativa e as terapias celulares, cuxo éxito radica en que é o teu propio corpo quen se cura a si mesmo, o que reduce os tempos de recuperación e non produce efectos secundarios...ler máis.

Achado en Soria un braquiosaurio de 130 millóns de anos de antigüidade




Este tipo de dinosauros vivían fai 150 millóns de anos en África, Estados Unidos e Europa. "Por aquel entón, no jurásico superior, os continentes estaban máis ou menos unidos. Despois, no cretácico inferior fóronse separando e pensábase que en Europa non había braquiosaurios", explica Royo. O paleontólogo subliña que ata agora, o máximo que se atopou foron restos illados que podían parecer deste tipo de dinosarios, pero non unha especie definida.

O estudo dos ósos, realizado pola Fundación Dinópolis, indica...ler máis.

domingo, 17 de septiembre de 2017

Titán dálle o «bico da morte» a Cassini



A nave espacial Cassini xa está sentenciada a morrer en Saturno, o xigantesco planeta gaseoso cuxo contorna estivo vixiando durante 13 anos. A NASA preparou as últimas órbitas da nave para asegurarse de que será destruída no colosal planeta: a súa intención é aproveitar ata o último alento da nave, xa sen apenas reservas de combustible e, ao mesmo tempo, darlle un final que asegure que non se perde o control sobre ela.

O luns 11, a ao redor das 21 da noite (hora peninsular), a sonda achegouse a Titán, unha lúa de Saturno maior que o planeta Marte, para recibir o seu tirón gravitacional. Grazas a esta manobra, que os científicos chamaron «o bico de despedida», a Cassini entrou nunha órbita de colisión que puxo punto e final á súa misión o xoves 14.

A nave pasou a unha distancia aproximada de 119.049 quilómetros de Titán. A traxectoria retardou tanto a nave que, cando volva pasar por Saturno, a gravidade do planeta faralle perder altura.

Isto provocará que Cassini entre en contacto coa atmosfera de Saturno e que a fricción a desintegre coma se tratásese dun meteoro. Pero, ata o último momento, as reservas restantes de combustible da nave tratarán de apuntar a antena de comunicacións da sonda ata a Terra, e así enviar todos os datos posibles sobre a atmosfera de Saturno.

Fin a unha viaxe de 20 anos...ler máis.


sábado, 16 de septiembre de 2017

A NASA detecta a maior labarada solar da década





Dous potentes erupciones solares producíronsena nosa estrela. A segunda delas é a máis intensa que se rexistrou desde o inicio deste ciclo de actividade solar en decembro de 2008, segundo indicou a NASA nun comunicado.

Os chorros de radiación que se desprenden destas erupciones foron detectados polo satélite Solar Dynamics Observatory da axencia espacial estadounidense ás 09:10h GMT e 12:02h GMT, dúas horas máis que na España peninsular, respectivamente.

Segundo o Centro de Predición de Meteoroloxía Espacial (SWPC, polas súas siglas en inglés), estas erupciones chamadas de "categoría X" perturbaron as comunicacións de radio de alta frecuencia durante unha hora no lado da Terra situado fronte ao Sol e tamén as comunicacións de baixa frecuencia utilizadas na navegación. Ademais...ler máis.


viernes, 15 de septiembre de 2017

As plantas falan entre elas

En imaxes: A incrible viaxe de Cassini a Saturno, o planeta dos aneis



A sonda Cassini-Huygens, un esforzo conxunto da NASA e a Axencia Espacial Europea (ESA), explorou este incrible mundo durante 14 anos desde máis preto que nunca. Grazas ao seu traballo e ao esforzo de centos de científicos, Cassini revolucionou os libros de texto e desvelou moitos dos segredos de Saturno e das súas incribles lúas. Cada unha delas é un pequeno e exótico mundo de volcáns de xeo, océanos subterráneos, mares de gas natural ou desertos inhóspitos. O seu traballo hoxe parece algo rutineiro, pero ata Cassini, apenas tres sondas da NASA (Pioneer 11, Voyager 1 e Voyager 2) pasaran polos arredores de Saturno. Por desgraza, a viaxe de Cassini finalizará este venres porque a sonda xa esgotou o seu combustible.


Saturno é o segundo planeta máis grande do Sistema Solar, e, por tanto, o terceiro corpo máis voluminoso da nosa veciñanza detrás do Sol e de Xúpiter. Se a Terra fóra tan grande como unha moeda de cinco céntimos, Saturno sería máis ou menos como un balón de baloncesto e o Sol tan longo como a porta dunha habitación...ler máis.

Confirman o avistamento “histórico” da balea azul na ría de Muros e Noia


O animal máis grande do mundo estivo esta fin de semana paseando polas costas galegas. Cunha seguridade de “practicamente o 100%”, a Coordinadora para o Estudo dos Mamíferos Mariños (Cemma) confirma que o exemplar avistado por varios barcos na ría de Muros e Noia era unha Balaenoptera musculus, unha balea azul, que pode alcanzar os 30 metros de lonxitude (tamaño semellante á altura do acueduto de Segovia) e un peso de máis de 170 toneladas; o seu corazón pode pesar tanto coma un turismo, e a súa lingua, coma un elefante. O exemplar localizado estes días na costa galega tiña un tamaño de entre 15 e 20 metros e parece ser un subadulto.

Estamos ante “un fito histórico“, segundo López, xa que sería o primeiro avistamento dunha balea azul viva nas rías galegas. López lembra que hai algo máis dun decenio atopouse un exemplar en avanzado estado de descomposición na zona de Ribeira, do que se tomaron mostras que confirmaron que se trataba dunha Balaenoptera musculus.

jueves, 14 de septiembre de 2017

As arañas máis aterradoras do planeta




Practicamente todas as arañas son carnívoras (aliméntanse de grilos, cascudas, moscas, paxaros e vertebrados pequenos...), pero existen algunhas -moi poucas, iso si- especies herbívoras (como a saltarina Bagheera kiplingi, unha araña de Centroamérica que só come plantas). Os científicos están convencidos de que aínda quedan especies asombrosas por descubrir. Polo momento, coñécense aproximadamente 43.000 tipos de arañas en todo o mundo e só en Australia existen máis de 4.000 especies de arañas.



Aínda que hai persoas que sofren de aracnofobia, o máis rechamante de todo é que a pesar do pánico que poida provocarnos velas, as arañas consideradas como máis aterradoras son inofensivas para o ser humano. De feito, danse máis casos de feridas causadas por reaccións de medo ante a visión dunha destas arañas que por picaduras de araña.

Preme na foto para ver máis fotos

miércoles, 13 de septiembre de 2017

QUE PASARÍA SE A TERRA DEIXASE DE VIRAR?

Como cargar o teléfono celular cando non tes electricidade en 3 sinxelos pasos



Que necesitas?

Necesitas uns elementos básicos para cargar o teu celular: o adaptador USB para o encendedor do automóbil, o cable do propio teléfono, unha pila de 9 voltios, un clip metálico e un resorte de bolígrafo ou unha chave.

O que vas facer é conducir electricidade desde a batería cara ao móbil.

Moverás partículas eléctricamente cargadas utilizando un medio de transmisión, é dicir, un condutor eléctrico, que neste caso será un clip metálico. Formarás un pequeno campo eléctrico artesanal -de baixa intensidade- que polo menos che permitirá facer chamadas de emerxencia ou enviar mensaxes...ler máis.

martes, 12 de septiembre de 2017

Unha terceira parte dos parasitos animais poderían extinguirse cara a 2070 debido ao cambio climático



O cambio climático podería causar a extinción dunha terceira parte das especies de parasitos 
cara a 2070, segundo un estudo internacional con participación do Consello 
Superior de Investigacións Científicas (CSIC) publicado na revista Science Advances.

A desaparición dos parasitos podería alterar drasticamente os ecosistemas, e este estudo 
indica que son un dos grupos biolóxicos máis ameazados da Terra. 

"Este estudo é pioneiro en analizar simultaneamente tanto parasitos como 
simbiontes non parasitos. En concreto incluíuse unha gran base de datos global dos 
ácaros das plumas das aves que desenvolvemos no noso grupo. Estes ectosimbiontes 
non son parasitos senón comensais ou mutualistas das aves, actuando 
como os "barrenderos das plumas". Foi interesante constatar que 
independentemente de que fosen parasitos ou non, os ectosimbiontes sofren máis que 
os endosimbiontes os efectos directos do cambio climático. Isto pon de manifesto 
a necesidade de estudar os simbiontes no seu conxunto", sinala Roger Jovani, 
investigador do CSIC da Estación Biolóxica de Doñana, quen participou no 
estudo.

Os parasitos teñen mala reputación, indican os investigadores. Este grupo de organismos 
inclúe lombrigas, tenias, vermes, pulgas, garrapatas, piollos e outros 
parasitos. A maioría son coñecidos por causar enfermidades nos seres humanos, o
gando e outros animais...ler máis.


lunes, 11 de septiembre de 2017

Descobren por que o corazón está á esquerda



Durante a súa formación hai células que "entran" polos dous lados e as da dereita, máis numerosas, exercen máis presión e acaban desprazando o corazón cara á esquerda

A investigadora do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) Ángela Neto e o seu equipo no Instituto de Neurociencias, un centro mixto do CSIC e a Universidade Miguel Hernández, situado en Alacante, descubriron por que, durante a formación do corazón no embrión, este órgano acaba situándose á esquerda. O estudo publícase no último número da revista Nature.

No embrión, o corazón aparece nun primeiro momento na liña media, no centro. Durante o desenvolvemento cardíaco dous grupos de células incorpóranse desde a dereita e a esquerda. As da dereita son moito máis numerosas, polo que empuxan ao corazón e acaban desprazándoo á esquerda.



Como se forma un furacán


O seguinte é un vídeo informativo que nos dará a entender como e porque existen os furacáns no planeta terra, que funcionan como unha válvula de escape e así arrefriar o océano e manter a vida no globo terráqueo.




Os furacáns máis devastadores da historia




Existen cinco tipos ou categorías de furacáns -baseadas na velocidade do vento-, segundo a escala Saffir-Simpson :

Furacáns de categoría 1: Ventos de 119-153 km / h (máis rápidos que un guepardo)

Furacáns de categoría 2: Ventos de 154-177 km / h (tan rápido ou máis rápido que a bóla rápida dun lanzador en béisbol)

Furacáns de categoría 3: Ventos de 178-208 km / h (similar á velocidade de servizo de moitos tenistas profesionais)

Furacáns de categoría 4: Ventos de 209-251 km / h (máis rápido que a montaña rusa máis rápida do mundo)

Furacáns de categoría 5: Ventos de máis de 252 km / h (similar á velocidade dalgúns trens de alta velocidade).


O que llamos o 'ollo' do furacán é o 'buraco' no centro da tormenta, onde os ventos sopran lixeiros nesta zona e o ceo pode presentarse parcialmente nubrado ou mesmo despexado...ler máis.

domingo, 10 de septiembre de 2017

Os humanos seguimos evolucionando: as probas



Co paso do tempo, puidemos comprobar como os xenes foron e vindo para permitirnos adaptarnos ao noso medio ambiente. Fai uns 10.000 anos, por exemplo, un cambio no xene HERC2 deunos a primeira mostra de ollos azuis, un trazo que agora está bastante estendido nalgunhas partes do mundo.

Non hai razón para pensar que os seres humanos xa non esteamos baixo a influencia da selección natural, mesmo se esa selección a miúdo sente menos natural e máis 'urbana' (como o feito de que a nosa decisión de vivir en cidades seleccionou xenes que reducen o risco de contraer enfermidades como a tuberculose e a lepra).

Para ver como os nosos xenes actuais están a contribuír á nosa aptitude como...ler máis.


Por que México é proclive a sufrir tantos terremotos e tan fortes



A resposta recae na súa localización xeográfica.

Anel de Lume

O país atópase nunha área en forma de ferradura con alta actividade sísmica que se coñece como o Cinto de Lume do Pacífico, que une a América con Asia.

"No Cinto de Lume do Pacífico teñen lugar o 90% de todos os sismos do mundo e o 80% dos terremotos máis grandes", explicoulle a BBC Mundo a director da área de sismología do Instituto Geofísico do Perú (IGP), Hernado Taveras.

Ademais de México, esta rexión -tamén coñecida como Cinto Circumpacífico ou Anel de Lume- inclúe a Xapón, Ecuador, Chile, Estados Unidos, Perú, Bolivia, Ecuador, Colombia, Panamá, Costa Rica, Nicaragua, O Salvador, Honduras, Guatemala, e parte de Canadá, por unha banda do océano.

sábado, 9 de septiembre de 2017

Misión Voyager, a viaxe de 40 anos que levou ao ser humano aos confíns do Sistema Solar


As sondas espaciais Voyager (que significa «viaxeiro») son probablemente os artefactos humanos que emprenderon a viaxe máis incrible de todos os tempos. Ambas son os obxectos humanos máis afastados e no seu historial está explorar por primeira vez planetas xigantes e lúas exóticas, que hoxe en día aparecen en calquera libro de texto. A súa incansable viaxe levounas ata as aforas do Sistema Solar e mesmo ata o baleiro insondable máis aló. Desde 2012, e por primeira vez en todos os tempos, unha nave, a Voyager 1, suca o espazo interestelar, o «oco» que hai entre as estrelas da Vía Láctea.





viernes, 8 de septiembre de 2017

Un forte terremoto sacode o sur de México



Crean un deseño revolucionario de chip cuántico



Enxeñeiros da Universidade de Nova Gales do Sur (Australia) presentaron un deseño radicalmente novo de «qubit». Está baseado nun sistema «flip-flop», que en español poderíase traducir como basculante, que promete converter a futura produción a gran escala dos chips cuánticos nun proceso moito máis barato e sinxelo do que se pensaba que se podería lograr. O deseño foi presentado este mércores na revista Nature Communications.

O deseño ten unha gran vantaxe. Funciona sen que sexa necesario colocar os átomos nunha posición moi estrita, como ocorre con outros chips. En concreto, permite que os «qubits» estean entrelazados a distancias de ata centos de nanómetros...ler máis.



miércoles, 6 de septiembre de 2017

A formiga que morde 700 veces máis rápido que un parpadeo

É unha aniquiladora nata. Aparece cos seus ollos avultados e un par de coitelas detrás da súa cabeza que se pechan nun instante sen que as súas vítimas teñan ningunha oportunidade. Non hai saída, as presas non poden reaccionar ante a inusitada velocidade coa que esta formiga do xénero Myrmoteras pecha as súas mandíbulas sobre elas, nada menos que no medio milisegundo, 700 veces máis rápido que o parpadeo dun ollo humano. E a presión.

Científicos do Museo Nacional de Historia Natural do Smithsonian describen como é esta dentada letal única na revista Journal of Experimental Biology, un sistema que a especie desenvolveu dunha maneira «completamente independente».

As Myrmoteras entran na clasificación de formigas de mandíbula trampa, pola posición e o uso dos seus apéndices. Viven nos trópicos do sueste asiático, onde se alimentan principalmente de colémbolos, pequenos artrópodos repartidos por todos os continentes que se lanzan ao aire como pulgas cando detectan unha ameaza...ler máis.



domingo, 3 de septiembre de 2017

Por que bostezar é tan contaxioso e por que debería importarnos?



Os expertos non se poñen de acordo. Hai explicacións que o achacan á empatía e outras que se refiren á necesidade de refrigerar o cerebro. A última achégana expertos da Universidade de Nottingham, que acaban de concluír na revista Current Biology que esta propensión humana é activada automaticamente por reflexos primitivos na cortiza motora primaria, unha área do cerebro responsable dos movementos do corpo.

Os seus últimos descubrimentos demostran que a nosa capacidade para resistir o bostezo é limitada, sobre todo cando alguén preto de nós abre a mandíbula exageradamente. Ademais, o noso desexo de bostezar increméntase se se nos di que debemos resistilo. Pero, non importa o moito que tratemos de afogar un bostezo; como moito poderemos cambiar a forma en que o facemos, pero non conseguiremos alterar a nosa propensión para facelo.

O bostezo contaxioso desencadéase involuntariamente cando observamos a outra persoa en acción. É unha forma común de ecofenómeno que implica a imitación automática...ler máis.