Teñen unha vexiga natatoria non funcional, coas paredes grosas e chea de graxa, qu é realmente un vextixio dun pulmón ancestral, utilizado cando vivían non nas profundidades, senón na superficie, tanto en augas mariñas como nas doces.
A esta característica, así como a forma e o movemento das súas aletas, valéronlle o nome de fósiles viventes como moitas veces se cualifican.
No hay comentarios:
Publicar un comentario