Nature, en efecto, unha das publicacións científicas máis prestixiosas do mundo, acaba de publicar no seu último número uno deses dous estudos, o da Universidade de Maryland, avalando así o nacemento de toda unha nova rama da Física e dando carta de identidade a algo que ata hai apenas un ano considerábase unha mera especulación. A creación de cristais de tempo condúcenos cara a formas aínda inexploradas da materia e abre as portas a unha realidade que ata hai pouco considerábase pouco máis que un xogo matemático.
Cousas como o sal, os copos de neve ou os diamantes son, todos eles, cristais, o cal significa que os átomos que os compoñen están dispostos en patróns tridimensionales que se repiten. Pero o traballo que publica Nature fálanos dunha nova fase da materia, un cristal de tempo, na que os átomos se moven nun patrón que se repite, si, pero no tempo, non no espazo. E explícanos exactamente como os científicos conseguiron, por primeira vez, crear esas extraordinarias estruturas.
Para Andrew Potter, un dos asinantes do artigo, "abrimos as portas a todo un novo mundo de fases non equilibradas. Reunimos as ideas teóricas nas que traballamos durante os últimos dous anos e conseguimos facelas realidade nun laboratorio. Con sorte, leste é só o primeiro exemplo dos moitos que están por vir". Aínda que por agora é pronto para pensar en aplicacións concretas, algunhas destas "fases non equilibradas da materia" poderían resultar tremendamente útiles para almacenar ou transferir información nos futuros ordenadores cuánticos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario