O virus zika segue expandíndose. A Organización Mundial da Saúde considera que desde 2015, un total de 62 países e territorios sofren a epidemia por mor das picaduras dos mosquitos, o principal vehículo que usa o microorganismo para expandirse entre os afectados. Non se trata, a priori, dunha enfermidade grave: na maioría dos casos non produce síntomas e cando os hai estes son moderados e similares, aínda que máis benévolos, aos do dengue. Con todo, tal como os CDC de Estados Unidos consideran, hai consenso en que o virus está relacionado cun aumento de casos de síndrome de Guillain-Barré e coa microcefalia en bebés, dúas doenzas que provocan severos danos neurológicos.
Hai evidencias de que o virus se expande con gran rapidez, a través de mosquitos do xénero Aedes (e quizais tamén a través do mosquito común), e ademais o sexo, as transfusións de sangue e o embarazo tamén o contaxian. Pero o certo é que para contrarrestar ao virus aínda non hai ningunha vacina capaz de plantarlle cara. Con todo, un estudo presentado este mércores en «Cell» puxo a servizo da comunidade científica a identidade e a natureza duns novos anticorpos que poderían servir para facer por fin unha vacina ou un tratamento.
Estes investigadores lograron identificar seis anticorpos, (moléculas capaces de recoñecer e unirse a certas estruturas biolóxicas, como pode selo un virus), que se unen fortemente ao virus zika. En teoría, poderían servir tanto para facer unha vacina contra o virus como para mellorar a sensibilidade e velocidade das probas de diagnóstico cuxa función é detectar a presenza do virus.
Os dous anticorpos máis prometedores únense a unha proteína que tapiza a superficie do virus. «Cremos que esta peza da envolta do virus podería activar unha resposta inmune contra o zika», dixo Fremont, o que quere dicir, en definitiva, que podería usarse ao anticorpo como gatillo para activar a resposta das defensas do organismo, é dicir, como vacúa.
No hay comentarios:
Publicar un comentario