En 2006, dez anos despois do nacemento de Dolly, a investigación xa dera un envorco cando Shinya Yamanaka logrou converter unha célula calquera do cuerpoen outra «pluripotente», é dicir, capaz de orixinar practicamente todos os tipos de células e tecidos, incluíndo un animal completo. Fíxoo primeiro en ratos e un ano despois en humanos. A estas células denominoullas células nai pluripotente inducidas, ou iPS (por induced pluripotent stem). Derivan de células somáticas (como as dos ósos, a pel, os tecidos, os órganos ou o sangue) e adquiren a pluripotencia sen necesidade de pasar pola fase embrionaria.
O «milagre» producíase con tan só catro ingredientes, denominados factores de transcrición. A revolución foi tal que só seis anos despois, en 2012, Yamanaka tiña xa o Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicamento no seu peto. Ante o éxito, incluso Ian Wilmut, da Universidade de Edimburgo e pai científico da ovella Dolly, anunciou que abandonaba a investigación en clonación terapéutica humana para pasarse á reprogramación celular mediante as células iPS de Yamanaka.
Hoxe, as células nai embrionarias de Mitalipov e as iPS de Yamanaka manteñen unha pugna, como explica o xenetista Juan Ramón Lacadena en «Anais da Real Academia de Farmacia»: «Os intentos de abrir as portas á clonación terapéutica humana poida que sexan innecesarios se chega a facerse realidade a reprogramación de células somáticas adultas utilizando as técnicas de Yamanaka, evitando con iso a obtención e destrución de embrións humanos». Pero Mitalipov e o seu equipo argumentan que os embrións que eles obteñen apenas teñen no seu citoplasma ADN mitocondrial procedente da célula somática donadora. E iso pode supoñer unha vantaxe fronte ás iPS para as enfermidades que afectan ás mitocondrias.
No hay comentarios:
Publicar un comentario