Non é difícil imaxinar a revolución que supoñería a capacidade de xerar enerxía limpa desta forma en cantidades industriais. Para empezar, un abaratamento que integraría aos países en vías de desenvolvemento e o principio do fin da ameaza do cambio climático, cun CO2 sen impurezas. A dimensión do cambio completaríase cunha transformación do concepto mesmo da súa fabricación e distribución, que pasaría dunha produción centralizada (para a súa posterior repartición), como a do petróleo, a outra local, co consecuente envorco á xeopolítica do Planeta.
O paso decisivo acábano de completar científicos da Universidade de Harvard. Primeiro foi a creación de unahoja artificial, capaz de reproducir artificialmente o fenómeno que con naturalidade levan a cabo as plantas. Ata agora, este tipo de follas permitiran converter a luz natural en hidróxeno e fabricar pilas de combustible.
O éxito chegou agora co deseño e posta en práctica dun sistema definitivo para converter a enerxía solar nun combustible como o isopropanol. Trátase dun alcol incoloro que pode usarse como combustible, similar ao etanol ou a gasolina. Sepárase da auga utilizando sal. O traballo continuado ha permitido ademais que o novo método alcance unha eficiencia do 10%, moi por encima do 1% que os científicos atribúen ao das plantas. Unha mellora do catalizador e a incorporación dunha bacteria permitiron completar e perfeccionar o ciclo.
O sistema facilita que a partir dos raios de sol que recibe a folla, coma se dunha placa solar tratásese, entre en acción despois o catalizador, que divide a auga xerada en hidróxeno e osíxeno. A combinación do dióxido de carbono resultante e o hidróxeno, que mediante unha encima (proteína) transfórmase en protones e electróns, termínase convertendo en biomasa grazas á intervención da Ralstronia eutropha, unha bacteria xa ben coñecida nos laboratorios dedicados a este fin.
No hay comentarios:
Publicar un comentario